| سوره 37 | سوره مبارکه الصافات | صفحه 451 |
|
| فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) |
| پس تکذيبش کردند و آنان از احضارشدگانند. (127) |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) |
| مگر بندگان مخلص خدا. (128) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) |
| و نام نيک او را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم. (129) |
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) |
| سلام بر خاندان الياس. (130) |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) |
| ما نيکوکاران را اينچنين پاداش مى‌دهيم. (131) |
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) |
| او از بندگان مؤمن ما بود. (132) |
| وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) |
| و لوط از پيامبران بود. (133) |
| إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) |
| او و همه کسانش را نجات داديم. (134) |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) |
| مگر پيرزنى که با مردم شهر بماند. (135) |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) |
| سپس ديگران را هلاک کرديم. (136) |
| وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137) |
| شما بر آنها مى‌گذريد، بامدادان، (137) |
| وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) |
| و شامگاهان. آيا تعقل نمى‌کنيد؟ (138) |
| وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) |
| و يونس از پيامبران بود. (139) |
| إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) |
| چون به آن کشتى پر از مردم گريخت، (140) |
| فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) |
| قرعه زدند و او در قرعه مغلوب شد. (141) |
| فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) |
| ماهى ببلعيدش و او در خور سرزنش بود. (142) |
| فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) |
| پس اگر نه از تسبيح‌گويان مى‌بود، (143) |
| لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) |
| تا روز قيامت در شکم ماهى مى‌ماند. (144) |
| ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) |
| پس او را که بيمار بود به خشکى افکنديم، (145) |
| وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (146) |
| و بر فراز سرش بوته کدويى رويانيديم. (146) |
| وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) |
| و او را به رسالت بر صد هزار کس و بيشتر فرستاديم. (147) |
| فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) |
| آنها ايمان آوردند و تا زنده بودند، برخورداريشان داديم. (148) |
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) |
| از ايشان بپرس: آيا دختران از آن پروردگار تو باشند و پسران از آن ايشان؟ (149) |
| أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) |
| آيا وقتى که ما ملائکه را زن مى‌آفريديم آنها مى‌ديدند؟ (150) |
| أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) |
| آگاه باش که از دروغگوييشان است که مى‌گويند: (151) |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) |
| خدا صاحب فرزند است. دروغ مى‌گويند. (152) |
| أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153) |
| آيا خدا دختران را بر پسران برترى داد؟ (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |