| سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 511 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا (1) |
| ما براى تو پيروزى نمايانى را مقدر کرده‌ايم. (1) |
| لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (2) |
| تا خدا گناه تو را آنچه پيش از اين بوده و آنچه پس از اين باشد براى تو بيامرزد و نعمت خود را بر تو تمام کند و تو را به صراط مستقيم راه نمايد. (2) |
| وَيَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا (3) |
| و خدا ياريت کند يارى‌کردنى پيروزمندانه. (3) |
| هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (4) |
| اوست که بر دلهاى مؤمنان آرامش فرستاد تا بر ايمانشان پيوسته بيفزايد. و از آن خداست لشکرهاى آسمانها و زمين، و خدا دانا و حکيم است. (4) |
| لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِيمًا (5) |
| و تا مردان و زنان مؤمن را به بهشتهايى داخل کند که در آن نهرها جارى است و در آنجا جاويدانند و گناهانشان را بزدايد. و اين در نزد خدا کاميابى بزرگى است. (5) |
| وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۖ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (6) |
| و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که بر خدا بدگمانند عذاب کند. بر گردشان بدى حلقه زند و خدا بر آنها خشم گرفت و لعنتشان کرد و جهنم را برايشان آماده کرده است و جهنم بد سرانجامى است. (6) |
| وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (7) |
| از آن خداست لشکرهاى آسمانها و زمين، و خدا پيروزمند و حکيم است. (7) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (8) |
| تو را گواه و مژده‌دهنده و بيم‌دهنده فرستاده‌ايم. (8) |
| لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (9) |
| تا به خدا و پيامبرش ايمان بياوريد و ياريش کنيد و بزرگش داريد و خدا را صبحگاه و شامگاه تسبيح گوييد. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |