| سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 512 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (10) |
| آنان که با تو بيعت مى‌کنند جز اين نيست که با خدا بيعت مى‌کنند. دست خدا بالاى دستهايشان است. و هر که بيعت را بشکند، به زيان خود شکسته است. و هر که بدان بيعت که با خدا بسته است وفا کند، او را مزدى کرامند دهد. (10) |
| سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (11) |
| از اعراب باديه نشين، آنان که از جنگ تخلف کرده‌اند به تو خواهند گفت: دارايى و کسان ما، ما را از جنگ باز داشتند؛ پس براى ما آمرزش بخواه. به زبان چيزى مى‌گويند که در دلشان نيست. بگو: اگر خدا برايتان زيانى بخواهد يا سودى بخواهد، چه کسى مى‌تواند در برابر خدا آن را ديگرگون کند؟ بلکه اوست که به کارهايتان آگاه است. (11) |
| بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنْتُمْ قَوْمًا بُورًا (12) |
| يا مى‌پنداشتيد که پيامبر و مؤمنان هرگز نزد کسانشان باز نخواهند گشت و دل به اين خوش کرده بوديد. پندار بدى داشته‌ايد و مردمى سزاوار هلاکت بوده‌ايد. (12) |
| وَمَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا (13) |
| و هر کس به خدا و پيامبرش ايمان نياورده است، بداند که براى کافران آتشى سوزان آماده کرده‌ايم. (13) |
| وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (14) |
| از آنِ خداست فرمانروايى آسمانها و زمين. هر که را بخواهد مى‌آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى‌کند، و خدا آمرزنده و مهربان است. (14) |
| سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انْطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ ۖ يُرِيدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّهِ ۚ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمْ قَالَ اللَّهُ مِنْ قَبْلُ ۖ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِيلًا (15) |
| چون براى گرفتن غنايم به راه بيفتيد، آنان که از جنگ تخلف ورزيده‌اند خواهند گفت: بگذاريد تا ما هم از پى شما بياييم. مى‌خواهند سخن خدا را ديگرگون کنند. بگو: شما هرگز از پى ما نخواهيد آمد. خدا از پيش چنين گفته است. سپس خواهند گفت: بلکه بر ما حسد مى‌بريد؟ نه، اينان جز اندکى نمى‌فهمند. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |