فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 451
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
Jedoch sie erklärten ihn als Lügner, und sie werden bestimmt (zum Gericht) gebracht werden (127)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
ausgenommen die erwählten Diener Allahs. (128)
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
Und Wir bewahrten seinen Namen unter den künftigen Geschlechtern. (129)
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
Friede sei auf Il-Yasin! (130)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
So belohnen Wir die, die Gutes tun. (131)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
Er gehörte zu Unseren gläubigen Dienern. (132)
وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
Und wahrlich, (auch) Lot war einer der Gesandten. (133)
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
Da erretteten Wir ihn und alle die Seinen (134)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
ausgenommen eine alte Frau, die mit den (anderen) zurückblieb. (135)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
Hierauf zerstörten Wir die anderen. (136)
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137)
Und wahrlich, ihr geht an ihnen am Morgen vorüber (137)
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
und auch am Abend. Wollt ihr es da nicht begreifen? (138)
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
Und sicher war Jonas einer der Gesandten. (139)
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
Da floh er zu dem beladenen Schiff (140)
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
und loste und verlor dabei. (141)
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
Und der große Fisch verschlang ihn, während er (Jonas, sich selbst) tadelte. (142)
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
Wenn er nicht zu jenen gehört hätte, die (Allah) preisen (143)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
wäre er gewiß in dessen Bauch bis zum Tage der Auferstehung geblieben. (144)
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
Dann warfen Wir ihn ins Freie, und er war krank. (145)
وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (146)
Und Wir ließen eine Kürbispflanze über ihm wachsen. (146)
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
Und Wir entsandten ihn zu hunderttausend oder mehr (Menschen) (147)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
Und sie wurden gläubig; so gewährten Wir ihnen für eine Zeitlang Versorgung. (148)
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
Nun frage sie, ob dein Herr Töchter hat, während sie Söhne haben. (149)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
Oder haben Wir etwa die Engel weiblich erschaffen, während sie zugegen waren? (150)
أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Es ist bloß ihre eigene Lüge, wenn sie sagen (151)
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
"Allah hat gezeugt"; und sie sind wahrlich Lügner. (152)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
Hat Er Töchter den Söhnen vorgezogen? (153)
Last PageNext PagePage 451Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی