| سوره 37 | سوره مبارکه الصافات | صفحه 451 |
|
| فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) |
| قوم الياس بى درنگ او را تکذيب کردند ، و قطعاً آنان در روز قيامت براى عذاب احضار خواهند شد . (127) |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) |
| ليکن از ميان آنان ، بندگانِ خالص شده براى خدا که بندگىِ او کردند و دل به غير او نبستند ، در آن روز عذابى نخواهند چشيد . (128) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) |
| ما پيام او را در ميان امت هايى که پس از او آمدند زنده نگاه داشتيم و تا روز قيامت نيز زنده نگاه خواهيم داشت . (129) |
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) |
| سلام خدا بر الياس ! (130) |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) |
| ما همه نيکوکاران را آن گونه که به الياس پاداش داديم ، پاداش مى دهيم . (131) |
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) |
| او از بندگان واقعى ما و از مؤمنان راستين بود . (132) |
| وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) |
| و همانا لوط از فرستادگان ما بود . (133) |
| إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) |
| ] ياد کن [ وقتى را که او و همه خانواده اش را از عذاب رهايى بخشيديم ، (134) |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) |
| بجز همسر پيرش که در زمره کسانى بود که در عذاب باقى ماندند و بدان هلاک گشتند . (135) |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) |
| سپس ديگران را ، همانان که لوط به سويشان فرستاده شد ، هلاک کرديم . (136) |
| وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137) |
| ( سرزمين آنان در مسير حجاز و شام است ) و شما مردم حجاز قطعاً بر ويرانه هاى ديارشان صبحگاهان عبور مى کنيد; (137) |
| وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) |
| و نيز شامگاهان بر آن جا مى گذريد; پس چرا خرد را به کار نمى گيريد و درنمى يابيد ؟ (138) |
| وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) |
| و به يقين ، يونس از فرستادگان ما بود . (139) |
| إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) |
| ] ياد کن [ زمانى را که او گريخت و به سوى کشتىِ انباشته از سرنشين رفت . (140) |
| فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) |
| کشتى در دريا حرکت کرد و ماهىِ بزرگى راه را بر کشتى بست; پس يونس با ديگر سرنشينان قرعه انداختند ، قرعه به نام او درآمد و از شکست خوردگان شد . (141) |
| فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) |
| يونس را بى درنگ به دريا انداختند و آن ماهى او را بلعيد در حالى که نکوهيده بود . (142) |
| فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) |
| و اگر از زمره تسبيح گويان خدا نبود ، (143) |
| لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) |
| قطعاً تا روزى که مردم از قبرها برانگيخته مى شوند ، در شکم ماهى مى ماند و از آن جا برانگيخته مى شد . (144) |
| ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) |
| آرى ، چون يونس را تسبيح گوى خويش يافتيم ، او را در حالى که بيمار بود ، از شکم ماهى به زمينى بى گياه که سايبانى در آن يافت نمى شد ، بيرون انداختيم . (145) |
| وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (146) |
| و بر فراز او درختى از نوع کدو رويانديم تا آن را سايبانِ خود گيرد . (146) |
| وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) |
| و او را به سوى قومش که يکصد هزار نفر بلکه افزون بر آن بودند ، به رسالت فرستاديم . (147) |
| فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) |
| پس به او ايمان آوردند ، از اين رو هلاکشان نساختيم و تا سرآمدى که برايشان مقرّر شده بود ، آنان را از نعمت هاى دنيا برخوردار کرديم . (148) |
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) |
| مشرکان مى پندارند فرشتگان دختران خدايند; اى پيامبر ، از آنان جويا شو که آيا دختران براى پروردگارت و پسران براى آنان است ؟ ! (149) |
| أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) |
| آيا فرشتگان را دختر آفريده ايم و ايشان آفرينش آنها را نظاره گر بودند ؟ ! (150) |
| أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) |
| بدانيد که آنان بر اثر دروغ پردازى هاى خود مى گويند : (151) |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) |
| خدا فرزند آورده است بى ترديد آنان دروغگويانند . (152) |
| أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153) |
| آيا خدا در گرفتنِ فرزند ، دختران را بر پسران برگزيده است ؟ ! (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |