| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 537 |
|
| إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) |
| که اين قرآن کتابي بسيار بزرگوار و سودمند و گرامي است. (77) |
| فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ (78) |
| که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد. (78) |
| لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79) |
| که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد. (79) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (80) |
| تنزيلي از پروردگار عالم است. (80) |
| أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (81) |
| آيا با اين سخن (آسماني) باز انکار و نفاق مي‌ورزيد؟ (81) |
| وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82) |
| و بهره خود را تکذيب آن قرار مي‌دهيد؟ (82) |
| فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83) |
| پس چرا هنگامي که جان کسي به گلو رسد. (83) |
| وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84) |
| و شما وقت مرگ (بر بالين آن مرده حاضريد و او را) مي‌نگريد. (84) |
| وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (85) |
| و ما به او از شما نزديکتريم ليکن شما بصيرت نداريد. (85) |
| فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86) |
| پس چرا اگر حيات به دست شما و طبيعت است و شما را آفريننده‌اي نيست. (86) |
| تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (87) |
| روح را دوباره به بدن مرده باز نمي‌گردانيد اگر راست مي‌گوييد؟ (87) |
| فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88) |
| پس (بدانيد آن که بميرد) اگر از مقربان درگاه خداست. (88) |
| فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89) |
| آنجا در آسايش و نعمت و بهشت ابدي است. (89) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90) |
| و اگر از اصحاب يمين است. (90) |
| فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91) |
| پس (وي را بشارت دهيد که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ايمني و سلامت است. (91) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92) |
| و اما اگر از منکران و گمراهان است. (92) |
| فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (93) |
| نصيبش حميم جهنم است. (93) |
| وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94) |
| و جايگاهش آتش دوزخ است. (94) |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95) |
| اين (وعد و وعيد) البته يقين و حق و حقيقت است. (95) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96) |
| پس به نام بزرگ خداي خود تسبيح گوي. (96) |
| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| هر چه در آسمانها و زمين است همه به تسبيح و ستايش يکتا خدايي که مقتدر و حکيم است مشغولند. (1) |
| لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (2) |
| آن خدايي که فرمانروايي آسمانها و زمين از آن اوست، او زنده مي‌گرداند و باز مي‌ميراند و اوست که بر همه چيز تواناست. (2) |
| هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (3) |
| اوّل و آخر هستي و پيدا و پنهان وجود همه اوست و او به همه امور عالم داناست. (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |