| سوره 64 | سوره مبارکه التغابن | صفحه 556 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
| هر چه در آسمانها و زمين است همه به تسبيح و ستايش خدا مشغولند که سلطنت ملک هستي و ستايش (اهل عالم) براي اوست و او بر هر چيز تواناست. (1) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (2) |
| اوست خدايي که شما را آفريد، باز شما بندگان فرقه‌اي کافر ناسپاس و بعضي مؤمن خداشناس هستيد و خدا به هر چه کنيد کاملاً بيناست. (2) |
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) |
| خدا آسمانها و زمين را به حق (و نظم احسن اتقن) آفريد و شما آدميان را به زيباترين صورت برنگاشت، و بازگشت همه خلايق به سوي اوست. (3) |
| يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (4) |
| او آنچه را که در آسمانها و زمين است و آنچه را که شما پنهان و آشکار کنيد همه را مي‌داند و خدا به اسرار دلها هم داناست. (4) |
| أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (5) |
| آيا حکايت حال پيشينيان که کافر شدند به شما نرسيد؟ که (هم در دنيا) به کيفر کردارشان رسيدند و (هم در آخرت) عذاب دردناک بر آنان مهيّاست. (5) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا ۚ وَاسْتَغْنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (6) |
| اين (عذاب) براي آن بود که رسولان آنها با ادلّه و معجزات به سويشان مي‌آمدند و آنها (به تکذيب و طعن) مي‌گفتند: آيا بشرهايي (مانند ما) رهنمايي ما توانند کرد؟ پس کافر شدند و روي گردانيدند و البته خدا (از کفر و ايمان خلق) بي‌نياز است که خدا غنيّ بالذّات و ستوده به جميع صفات است. (6) |
| زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (7) |
| کافران گمان کردند که هرگز (پس از مرگ) برانگيخته نمي‌شوند. بگو: چرا، به خداي من سوگند که البته برانگيخته مي‌شويد و سپس به (نتيجه) اعمال خود آگاهتان گردانند و اين کار بر خدا بسيار آسان است. (7) |
| فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (8) |
| پس به خدا ايمان آريد و به رسول او و نور علم و حکمتي که (بندگان را در آيات قرآن) فرستاده‌ايم بگرويد، و (بترسيد که) خدا به هر چه کنيد آگاه است. (8) |
| يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (9) |
| (ياد آريد) روزي که خدا همه شما را به عرصه محشر (براي حساب) جمع مي‌گرداند و آن روز روز غبن و پشيماني (بدکاران) است. و هر که به خدا ايمان آرد و نيکوکار شود خدا گناهانش بپوشد و در باغهاي بهشتي که زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند که در آن بهشت ابداً جاودان متنعّم باشند و اين به حقيقت سعادت و رستگاري بزرگ خواهد بود. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |