فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 82

سوره مبارکه الانفطار

صفحه 587
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1)
هنگامي که آسمان شکافته شود. (1)
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2)
و هنگامي که ستارگان آسمان فرو ريزند. (2)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)
و هنگامي که آب درياها روان گردد (تا به هم پيوسته همه يک دريا شود). (3)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)
و هنگامي که قبرها زير و رو شود (و خلايق از آنها بر انگيخته شوند). (4)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5)
آن هنگام است که هر شخصي به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شايد مراد از مقدم عملي است که پيش از رفتن از دنيا براي آخرت به جاي آورده، و مؤخر آن اعمالي که پس از مرگ به او مي‌رسد مانند باقيات صالحات و اعمال خيري که وصيت کرده و وقف و صدقات جاري و فرزند صالح يا کتاب علمي و سنّت حسنه). (5)
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6)
اي انسان، چه باعث شد که به خداي کريم بزرگوار خود مغرور گشتي (و نافرماني او کردي). (6)
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7)
آن خدايي که تو را به وجود آورد و به صورتي تمام و کامل بياراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزيد. (7)
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8)
و حال آنکه به هر صورتي که خواستي (جز اين صورت زيبا هم) خلق توانستي کرد. (8)
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9)
چنين نيست (که شما کافران پنداشتيد که معاد و قيامتي نيست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذيب مي‌کنيد. (9)
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10)
البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند. (10)
كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)
که آنها نويسندگان (اعمال شما و فرشته) مقرب خدايند. (11)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)
شما هر چه کنيد همه را مي‌دانند. (12)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)
همانا نيکو کاران عالم در بهشت پر نعمت متنعّمند. (13)
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)
و بدکاران در آتش دوزخ معذبند. (14)
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)
روز جزا به آن دوزخ در افتند. (15)
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)
و هيچ از آن آتش دور نتوانند بود. (16)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)
و تو چگونه به روز با عظمت جزا (اي بشر امروز کاملا) آگاه تواني شد؟ (17)
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)
باز هم عظمت آن روز جزا را چگونه تواني دانست؟ (18)
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)
آن روز هيچ کس براي کسي قادر بر هيچ کار نيست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خداي يکتاست. (19)
سوره 83

سوره مبارکه المطففين

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ (1)
واي به حال کم فروشان. (1)
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
آنان که چون به کيل (يا وزن) چيزي از مردم بستانند تمام بستانند. (2)
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
و چون چيزي بدهند در کيل و وزن به مردم کم دهند. (3)
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ (4)
آيا آنها نمي‌دانند که (پس از مرگ براي مجازات) بر انگيخته مي‌شوند، (4)
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5)
در روزي که آن بسيار روز بزرگي است؟ (5)
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6)
روزي که مردم تمام در حضور پروردگار عالم (براي حساب) مي‌ايستند. (6)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 587صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی