| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 200 |
|
| اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (80) |
| چه براى آنان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى [يکسان است، حتى] اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب کنى هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد، چرا که آنان به خدا و فرستاده‌اش کفر ورزيدند، و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى‌کند. (80) |
| فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ (81) |
| بر جاى‌ماندگان، به [خانه] نشستن خود، پس از رسول خدا، شادمان شدند، و از اينکه با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنند، کراهت داشتند، و گفتند: «در اين گرما بيرون نرويد.» بگو: «-اگر دريابند- آتش جهنّم سوزان‌تر است.» (81) |
| فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (82) |
| از اين پس کم بخندند، و به جزاى آنچه به دست مى‌آوردند، بسيار بگريند. (82) |
| فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ (83) |
| و اگر خدا تو را به سوى طايفه‌اى از آنان بازگردانيد، و آنان براى بيرون آمدن [به جنگ ديگرى] از تو اجازه خواستند، بگو: «شما هرگز با من خارج نخواهيد شد، و هرگز همراه من با هيچ دشمنى نبرد نخواهيد کرد، زيرا شما نخستين‌بار به نشستن تن درداديد. پس [اکنون هم] با خانه‌نشينان بنشينيد.» (83) |
| وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ (84) |
| و هرگز بر هيچ مرده‌اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست، چرا که آنان به خدا و پيامبر او کافر شدند و در حال فسق مردند. (84) |
| وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (85) |
| و اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نيندازد. جز اين نيست که خدا مى‌خواهد ايشان را در دنيا به وسيله آن عذاب کند و جانشان در حال کفر بيرون رود. (85) |
| وَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُنْ مَعَ الْقَاعِدِينَ (86) |
| و چون سوره‌اى نازل شود که به خدا ايمان آوريد و همراه پيامبرش جهاد کنيد، ثروتمندانشان از تو عذر و اجازه خواهند و گويند: «بگذار که ما با خانه‌نشينان باشيم.» (86) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |