| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 200 |
|
| اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (80) |
| چه براي آنها استغفار کني، و چه نکني، (حتي) اگر هفتاد بار براي آنها استغفار کني، هرگز خدا آنها را نمي آمرزد! چرا که خدا و پيامبرش را انکار کردند، و خداوند جمعيت فاسقان را هدايت نميکند! (80) |
| فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ (81) |
| تخلفجويان (از جنگ تبوک،) از مخالفت با رسول خدا خوشحال شدند، و کراهت داشتند که با اموال و جانهاي خود، در راه خدا جهاد کنند، و (به يکديگر و به مومنان) گفتند: (در اين گرما، (بسوي ميدان) حرکت نکنيد!) (به آنان) بگو: (آتش دوزخ از اين هم گرمتر است!) اگر ميدانستند! (81) |
| فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (82) |
| از اينرو آنها بايد کمتر بخندند و بسيار بگريند! (چرا که آتش جهنم در انتظارشان است) اين، جزاي کارهايي است که انجام ميدادند! (82) |
| فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ (83) |
| هرگاه خداوند تو را بسوي گروهي از آنان بازگرداند، و از تو اجازه خروج (بسوي ميدان جهاد) بخواهند، بگو: (هيچ گاه با من خارج نخواهيد شد! و هرگز همراه من، با دشمني نخواهيد جنگيد! شما نخستين بار به کناره گيري راضي شديد، اکنون نيز با متخلفان بمانيد!) (83) |
| وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ (84) |
| هرگز بر مرده هيچ يک از آنان، نماز نخوان! و بر کنار قبرش، (براي دعا و طلب آمرزش،) نايست! چرا که آنها به خدا و رسولش کافر شدند، و در حالي که فاسق بودند از دنيا رفتند! (84) |
| وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (85) |
| مبادا اموال و فرزندانشان، مايه شگفتي تو گردد! (اين براي آنها نعمت نيست، بلکه) خدا ميخواهد آنها را به اين وسيله در دنيا عذاب کند، و جانشان برآيد در حالي که کافرند! (85) |
| وَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُنْ مَعَ الْقَاعِدِينَ (86) |
| و هنگامي که سورهاي نازل شود (و به آنان دستور دهد) که: (به خدا ايمان بياوريد! و همراه پيامبرش جهاد کنيد!)، افرادي از آنها [= گروه منافقان] که توانايي دارند، از تو اجازه ميخواهند و ميگويند: (بگذار ما با قاعدين [= آنها که از جهاد معافند] باشيم!) (86) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |