| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 200 |
|
| اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (80) |
| (اي پيغمبر) تو بر آن مردم منافق خواهي طلب مغفرت بکن يا نکن، اگر هفتاد مرتبه هم بر آنها (از خدا) آمرزش طلبي خدا هرگز آنان را نخواهد بخشيد، زيرا آنها (از راه فسق و سرکشي) به خدا و رسول او کافر شدند و خدا فاسقان را هرگز هدايت نخواهد کرد. (80) |
| فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ (81) |
| آنهايي که از جهاد در رکاب رسول خدا باز نهاده شدند از اين بازماندنشان خوشحالند و مجاهده به مال و جانشان در راه خدا را خوش نداشتند و (مؤمنان را هم از جهاد منع کرده و به آنها) گفتند: شما در اين هواي سوزان از وطن خود بيرون نرويد! آنان را بگو: آتش دوزخ بسيار سوزان‌تر است، اگر مي‌فهميدند. (81) |
| فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (82) |
| اکنون آنها بايد خنده کم و گريه بسيار کنند به کيفر اعمالي که مي‌کردند. (82) |
| فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ (83) |
| پس اگر خدا تو را به سوي گروهي از آن بازماندگان (به مدينه) برگرداند و آنها (به ملاقات تو آمده و) اجازه جهاد خواهند، به آنها بگو: ابدا شما با من به جنگ نخواهيد آمد و با هيچ کس از دشمنان من جهاد نخواهيد کرد، شما هستيد که اول بار براي تخلفتان از سفر جهاد اظهار مسرّت مي‌کرديد، اکنون هم با بازماندگان به جاي خود بنشينيد. (83) |
| وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ (84) |
| و هيچ گاه به نماز ميت آن منافقان حاضر مشو و بر (جنازه و) قبر آنها (به دعا) مايست، که آنها به خدا و رسولش کافر شدند و در حال فسق و بدکاري مردند. (84) |
| وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (85) |
| و بسياري اموال و اولاد آن منافقان تو را به شگفت نيارد، که خدا خواهد آنها را به آن مال و اولاد در دنيا معذب گرداند و جانشان به حال کفر به درآيد. (85) |
| وَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُنْ مَعَ الْقَاعِدِينَ (86) |
| و هرگاه سوره‌اي نازل شود که امر به ايمان به خدا و جهاد با رسول (در راه دين خدا) کند ثروتمندان آن منافقان از حضور تو تقاضاي معافي از جهاد کرده و گويند: ما را از معاف‌شدگان محسوب دار. (86) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |