| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 536 |
|
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) |
| سپس شما اي گمراهان تکذيبکننده! (51) |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) |
| قطعا از درخت زقوم ميخوريد، (52) |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) |
| و شکمها را از آن پر ميکنيد، (53) |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) |
| و روي آن از آب سوزان مينوشيد، (54) |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) |
| و همچون شتران مبتلا به بيماري عطش، از آن مي آشاميد! (55) |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56) |
| اين است وسيله پذيرايي از آنها در قيامت!) (56) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57) |
| ما شما را آفريديم، پس چرا (آفرينش مجدد را) تصديق نميکنيد؟! (57) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58) |
| آيا از نطفهاي که در رحم ميريزيد آگاهيد؟! (58) |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59) |
| آيا شما آن را (در دوران جنيني) آفرينش (پي در پي) ميدهيد يا ما آفريدگاريم؟! (59) |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60) |
| ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم، و هرگز کسي بر ما پيشي نميگيرد! (60) |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61) |
| تا گروهي را به جاي گروه ديگري بياوريم و شما را در جهاني که نميدانيد آفرينش تازه اي بخشيم! (61) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| شما عالم نخستين را دانستيد، چگونه متذکر نميشويد (که جهاني بعد از آن است)؟! (62) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63) |
| آيا هيچ درباره آنچه کشت ميکنيد انديشيده ايد؟! (63) |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64) |
| آيا شما آن را ميرويانيد يا ما ميرويانيم؟! (64) |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65) |
| هرگاه بخواهيم آن را مبدل به کاه در هم کوبيده ميکنيم که تعجب کنيد! (65) |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66) |
| (بگونهاي که بگوييد:) براستي ما زيان کرده ايم، (66) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67) |
| بلکه ما بکلي محروميم! (67) |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68) |
| آيا به آبي که مينوشيد انديشيده ايد؟! (68) |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69) |
| آيا شما آن را از ابر نازل کرده ايد يا ما نازل ميکنيم؟! (69) |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70) |
| هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار ميدهيم، پس چرا شکر نميکنيد؟! (70) |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71) |
| آيا درباره آتشي که ميافروزيد فکر کرده ايد؟! (71) |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72) |
| آيا شما درخت آن را آفريده ايد يا ما آفريده ايم؟! (72) |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73) |
| ما آن را وسيله يادآوري (براي همگان) و وسيله زندگي براي مسافران قرار داده ايم! (73) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74) |
| حال که چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح کن (و او را پاک و منزه بشمار)! (74) |
| ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75) |
| سوگند به جايگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! (75) |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) |
| و اين سوگندي است بسيار بزرگ، اگر بدانيد! (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |