فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 56

سوره مبارکه الواقعة
The Terror, The Event, The Incident, Vaghe'e

Page 536
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51)
Et puis, vous, les égarés, qui traitiez (la Résurrection) de mensonge, (51)
لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52)
vous mangerez certainement d'un arbre de Zaqqûm. (52)
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53)
vous vous en remplirez le ventre, (53)
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54)
puis vous boirez par-dessus cela de l'eau bouillante, (54)
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)
vous en boirez comme boivent les chameaux assoiffés. (55)
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)
Voilà le repas d'accueil qui leur sera servi, au jour de la Rétribution. (56)
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57)
C'est Nous qui vous avons créés. Pourquoi ne croiriez-vous donc pas [à la résurrection]? (57)
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58)
Voyez-vous donc ce que vous éjaculez: (58)
أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59)
est-ce vous qui le créez ou [en] sommes Nous le Créateur? (59)
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60)
Nous avons prédéterminé la mort parmi vous. Nous ne serons point empêchés (60)
عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61)
de vous remplacer par vos semblables, et vous faire renaître dans [un état] que vous ne savez pas. (61)
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62)
Vous avez connu la première création. Ne vous rappelez-vous donc pas? (62)
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63)
Voyez-vous donc ce que vous labourez? (63)
أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64)
Est-ce vous qui le cultivez? ou [en] sommes Nous le cultivateur? (64)
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65)
Si Nous voulions, Nous le réduirions en débris. Et vous ne cesseriez pas de vous étonner et [de crier]: (65)
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66)
«Nous voilà endettés! (66)
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67)
ou plutôt, exposés aux privations». (67)
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68)
Voyez-vous donc l'eau que vous buvez? (68)
أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69)
Est-ce vous qui l'avez fait descendre du nuage? ou [en] sommes Nous le descendeur? (69)
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70)
Si Nous voulions, Nous la rendrions salée. Pourquoi n'êtes-vous donc pas reconnaissants? (70)
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71)
Voyez-vous donc le feu que vous obtenez par frottement? (71)
أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72)
Est-ce vous qui avez créé son arbre ou [en] sommes Nous le Créateur? (72)
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73)
Nous en avons fait un rappel (de l'Enfer), et un élément utile pour ceux qui en ont besoin. (73)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74)
Glorifie donc le nom de ton Seigneur, le Très Grand! (74)
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75)
Non!.. Je jure par les positions des étoiles (dans le firmament). (75)
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76)
Et c'est vraiment un serment solennel, si vous saviez. (76)
Last PageNext PagePage 536Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی