فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 56

سوره مبارکه الواقعة
The Terror, The Event, The Incident, Vaghe'e

Page 536
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51)
Dann, o ihr Irregegangenen und Leugner (51)
لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52)
sollt ihr vom Baume Zaqqum essen (52)
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53)
und damit eure Bäuche füllen (53)
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54)
und darauf von sie dendem Wasser trinken. (54)
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)
Dann trinkt (ihr,) wie die durstigen Kamele trinken." (55)
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)
Das wird ihre Bewirtung am Tage des Gerichts sein. (56)
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57)
Wir haben euch erschaffen. Warum wollt ihr da nicht die Wahrheit zugeben. (57)
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58)
Habt ihr betrachtet, was euch an Sperma entfließt? (58)
أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59)
Erschafft ihr es oder sind Wir die Schöpfer? (59)
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60)
Wir haben für euch den Tod verordnet, und Wir sind nicht unfähig dazu (60)
عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61)
an eurer Stelle andere wie euch hervorzubringen und euch in einen Zustand zu versetzen, den ihr nicht kennt. (61)
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62)
Und ihr kennt doch gewiß die erste Schöpfung. Warum also wollt ihr euch nicht besinnen? (62)
أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63)
Habt ihr betrachtet, was ihr aussät? (63)
أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64)
Seid ihr es, die es wachsen lassen, oder lassen Wir es wachsen? (64)
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65)
Wollten Wir, könnten Wir es in brüchiges Zeug verwandeln; dann würdet ihr nicht aufhören, euch zu beklagen (65)
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66)
" Wir sind zugrunde gerichtet! (66)
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67)
Nein, wir sind beraubt." (67)
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68)
Habt ihr das Was ser betrachtet, das ihr trinkt? (68)
أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69)
Seid ihr es, die es aus den Wolken niedersenden, oder sind Wir es, die es niedersenden? (69)
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70)
Wollten Wir, könnten Wir es bittersalzig machen. Warum also dankt ihr (Mir) nicht? (70)
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71)
Habt ihr das Feuer betrachtet, das ihr entzündet? (71)
أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72)
Seid ihr es, die den Baum dazu hervorbrachten, oder sind Wir dessen Urheber? (72)
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73)
Wir haben das (Feuer) zur Ermahnung (vor der Hölle) erschaffen und zum Nutzen für die Wanderer durch die Wildnisse. (73)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74)
Darum preise den Namen deines Großen Herrn. (74)
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75)
Ich schwöre bei den Stationen der Sterne - (75)
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76)
und wahrlich, das ist ein großer Schwur, wenn ihr es nur wüßtet (76)
Last PageNext PagePage 536Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی