| | سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 142 | 
 | 
| ۞ وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (111) | 
| و اگر ما فرشتگان را بر آنها نازل کرده بوديم و مردگان با ايشان سخن مىگفتند و هر چيزى را دستهدسته نزد آنان گرد مىآورديم، باز هم ايمان نمىآوردند، مگر اينکه خدا بخواهد. و ليک بيشترشان جاهلند. (111) | 
| وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (112) | 
| و همچنين براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن قرار داديم. براى فريب يکديگر، سخنان آراسته القا مىکنند. اگر پروردگارت مىخواست، چنين نمىکردند. پس با افترايى که مىزنند رهايشان ساز؛ (112) | 
| وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113) | 
| تا آنان که به قيامت ايمان ندارند گوش دل را بدان سپارند و پسندشان افتد و هر چه در خورشان هست انجام دهند. (113) | 
| أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114) | 
| آيا داور ديگرى جز خدا طلب کنم و حال آنکه اوست که اين کتاب روشن را بر شما نازل کرده است؟ و اهل کتاب مىدانند که به حق از جانب پروردگارت نازل شده است. پس، از شکآورندگان مباش. (114) | 
| وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (115) | 
| و کلام پروردگار تو در راستى و عدالت به حد کمال است. هيچ کس نيست که ياراى دگرگونکردن سخن او را داشته باشد و اوست شنوا و دانا. (115) | 
| وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (116) | 
| اگر از اکثريتى که در اين سرزمينند پيروى کنى، تو را از راه خدا گمراه سازند. زيرا جز از پى گمان نمىروند و جز به دروغ سخن نمىگويند. (116) | 
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (117) | 
| پروردگار تو به کسانى که از راه وى دور مىگردند آگاهتر است و هدايت يافتگان را بهتر مىشناسد. (117) | 
| فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (118) | 
| اگر به آيات خدا ايمان داريد از ذبحى که نام خدا بر آن ياد شده است بخوريد. (118) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |