| سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 383 |
|
| أَمَّنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَمَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (64) |
| يا کيست که آفرينش [انسان] را آغاز مى کند، سپس آن را [در قيامت] بازمى گرداند و کيست که از آسمان و زمين به شما رزق مى دهد؟ آيا با خدا معبودى ديگر هست؟ بگو: اگر راست مى گوييد برهان خود را بياوريد. (64) |
| قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (65) |
| بگو: در آسمان ها و زمين هيچ کس جز خدا غيب نمى داند و آنان خبر ندارند چه وقت برانگيخته مى شوند. (65) |
| بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْهَا ۖ بَلْ هُمْ مِنْهَا عَمُونَ (66) |
| ولى علمشان [به قيامت] در آخرت کامل مى شود امّا [فعلاً] آنها از آن در شکّ اند; بلکه آنان از [درک] آن کوراند. (66) |
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ (67) |
| و آنان که کفر ورزيدند گفتند: آيا وقتى که ما و پدرانمان خاک شديم، به راستى [از خاک] بيرون آورده خواهيم شد؟ (67) |
| لَقَدْ وُعِدْنَا هَٰذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (68) |
| همانا اين به ما و به پدرانمان پيش از اين، وعده داده شده است، اين نيست مگر افسانه هاى پيشينيان. (68) |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (69) |
| بگو: در زمين سير کنيد پس بنگريد که فرجام مجرمان چگونه بود؟ (69) |
| وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ (70) |
| و بر [بدبختى] آنان غصّه مخور و از نيرنگى که به کار مى برند دلتنگ مباش. (70) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (71) |
| و مى گويند: اگر راست مى گوييد اين وعده [عذاب] کى خواهد بود؟ (71) |
| قُلْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (72) |
| بگو: شايد بخشى از آن [عذابى] که شتاب در آن را طلب مى کنيد، در پى شما باشد. (72) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (73) |
| و همانا پروردگار تو داراى فضلى [بزرگ ]بر مردم است، ولى بيشتر آنان شکر نمى کنند. (73) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (74) |
| و بى شک پروردگار تو آنچه را سينه هايشان پنهان مى دارد و آنچه را آشکار مى کند مى داند. (74) |
| وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (75) |
| و هيچ ناپيدايى در آسمان و زمين نيست، مگر اين که در کتابى نمايان [نزد خدا ثبت] است. (75) |
| إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (76) |
| همانا اين قرآن بيشتر آنچه را بنى اسرائيل در آن اختلاف دارند [صحيح آن را] بر آنان حکايت مى کند. (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |