فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 27

سوره مبارکه النمل

صفحه 383
أَمَّنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَمَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (64)
آيا آن کس که آفريدگان را بار نخست پديد مى آورد و سپس آنها را با برانگيختن مجدد به سوى خود باز مى گرداند ، و آن کس که امورتان را تدبير مى کند و از آسمان و زمين به شما روزى مى دهد ، او بهتر است يا معبودان اهل شرک که هيچ کارى از آنها ساخته نيست ؟ آيا با وجود خدا معبودى شايسته پرستش ، هست ؟ بگو : اگر راست مى گوييد که اينها شايسته پرستش اند برهان خود را بياوريد . (64)
قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (65)
بگو : از فرشتگان و جنّيان و پارسايان بشر که در آسمان ها و زمينند و شما آنها را مى پرستيد ، هيچ کدام از غيب آگاه نيستند; تنها خداست که از غيب آگاه است . آنها درنمى يابند که چه زمانى قيامت برپا مى شود و کى برانگيخته مى شوند . (65)
بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْهَا ۖ بَلْ هُمْ مِنْهَا عَمُونَ (66)
بلکه دانش منکران معاد درباره آخرت به پايان رسيده است زيرا همه دانش خود را در امور دنيا به کار برده و درباره آخرت اطّلاعى کسب نکرده اند و چنانند که گويى آن را نشنيده اند ، نه ، بلکه خبرش به گوش آنان رسيده ولى در شک و ترديد به سر مى برند . بلکه آنان کوردل اند و از درک آن ناتوانند . (66)
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ (67)
و آنان که کافر شدند گفتند : آيا هنگامى که ما و پدرانمان مُرديم و خاک شديم ، حتماً زنده از گورها بيرون آورده مى شويم ؟ اين چگونه ممکن است ؟ (67)
لَقَدْ وُعِدْنَا هَٰذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (68)
به يقين اين را به ما وعده داده اند و پيش تر نيز آن را به پدرانمان وعده داده بودند ، ولى چنين چيزى تاکنون تحقّق نيافته است . اين جز افسانه هايى که مردمان نخستين بافته اند چيزى نيست . (68)
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (69)
اى پيامبر ، به آنان بگو : در زمين سير و سفر کنيد و بنگريد فرجام آن مجرمانى که رستاخيز را دروغ شمردند چگونه بوده است . (69)
وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ (70)
و بر آنان اندوه مخور که چرا بر کفرشان اصرار مىورزند ، و از اين که نيرنگ مى زنند تا دعوت تو را خاموش کنند دلتنگ مباش ، زيرا کارشان برعهده ماست . (70)
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (71)
منکران رستاخيز ، به تمسخر ، از پيامبر و مؤمنان مى پرسند : اگر راست مى گوييد که کافران در دنيا و آخرت گرفتار عذاب مى شوند ، اين وعده کى تحقق خواهد يافت ؟ (71)
قُلْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (72)
بگو : من اميد آن دارم که بخشى از عذابى که شتاب در آن را مى طلبيد در پى شما باشد . (72)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (73)
و به راستى پروردگارت از فضل خود به مردم نعمت و رحمت بخشيده و عذاب را از آنان به تأخير افکنده است ، ولى بيشترشان بر اين نعمت سپاسگزارى نمى کنند ، بلکه به تمسخر شتاب در عذاب را مى خواهند . (73)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (74)
آنان گمان نکنند که تأخير عذاب به علّت ناآگاه بودن خدا از کفرشان است ، زيرا پروردگارت آنچه را که سينه هايشان نهان مى دارد و آنچه را که خود آشکار مى کنند ، قطعاً مى داند . (74)
وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (75)
و در آسمان و زمين هيچ نهانى نيست جز اين که در کتابى که روشنگر حقايق است ثبت شده است . (75)
إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (76)
همانا اين قرآن بيشتر احکام و معارفى را که بنى اسرائيل درباره آنها اختلاف دارند ، بر آنان حکايت مى کند و درست و نادرست آنها را آشکار مى سازد . (76)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 383صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی