| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
| بگو: حقيقت اين است که خدا يکتاست. (1) |
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
| آن خدايي که (از همه عالم) بي نياز (و همه عالم به او نيازمند) است. (2) |
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
| نه کسي فرزند اوست و نه او فرزند کسي است. (3) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
| و نه هيچ کس مثل و مانند و همتاي اوست. (4) |
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
| بگو: من پناه مي‌جويم به خداي فروزنده صبح روشن. (1) |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
| از شرّ مخلوقات (شرير و مردم بد انديش). (2) |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
| و از شرّ شب تار هنگامي که (از پي آزار) در آيد (و حشرات موذي و جنايتکاران و فتنه انگيران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگيزد). (3) |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
| و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گره‌ها بدمند. (4) |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
| و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد. (5) |
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
| بگو: من پناه مي‌جويم به پروردگار آدميان. (1) |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) |
| پادشاه آدميان. (2) |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
| يکتا معبود آدميان. (3) |
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
| از شرّ آن وسوسه‌گر نهاني. (4) |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
| آن شيطان که وسوسه و انديشه بد افکند در دل مردمان. (5) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
| چه آن شيطان از جنس جن باشد و يا از نوع انسان. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |