| سوره 85 | سوره مبارکه البروج | صفحه 590 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ (1) | 
| قسم به آسمان بلند که داراي کاخهاي با عظمت است. (1) | 
| وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2) | 
| و قسم به روز موعود (قيامت که وعده گاه خلايق است). (2) | 
| وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ (3) | 
| و قسم به شاهد (عالم، پيغمبر خاتم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) و به مشهود (او قيامت و امت). (3) | 
| قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4) | 
| قسم به اينان که اصحاب اخدود (يعني آن قوم کافري که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهاي آتش در افکندند) همه کشته (يعني ملعون و مطرود) شدند. (4) | 
| النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5) | 
| همان آتش سختي که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند. (5) | 
| إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ (6) | 
| که بر کنار آن خندقهاي آتش بنشستند. (6) | 
| وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7) | 
| و سوختن مؤمناني که به آتش افکندند مشاهده ميکردند. (7) | 
| وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8) | 
| و با آن مؤمنان که بسوختند هيچ عداوتي نداشتند جز آنکه آنان به خداي مقتدر ستوده صفات ايمان آورده بودند. (8) | 
| الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (9) | 
| آن خدايي که فرمانروايي آسمانها و زمين از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است. (9) | 
| إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (10) | 
| آنان که مردان و زنان با ايمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهياست. (10) | 
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (11) | 
| آنان که به خدا ايمان آورده و نيکوکار شدند بر آنها البته (در بهشت) باغهايي است که زير درختانش نهرها جاري است. اين بهشت ابد به حقيقت سعادت و فيروزي بزرگ است. (11) | 
| إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ (12) | 
| همانا مؤاخذه و انتقام خدا بسيار سخت است. (12) | 
| إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ (13) | 
| اوست که به حقيقت نخست خلق را بيافريند و باز (پس از مرگ به عرصه قيامت) برگرداند. (13) | 
| وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14) | 
| و هم او بسيار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. (14) | 
| ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ (15) | 
| و خداوند عرش (عظيم) و هم با اقتدار و عزت است. (15) | 
| فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ (16) | 
| هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختيار انجام دهد. (16) | 
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ (17) | 
| آيا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکايت شده است؟ (17) | 
| فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ (18) | 
| داستان فرعون و قوم ثمود (که به کيفر کفر و دشمني با رسل هلاک شدند). (18) | 
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ (19) | 
| بلي آنان که کافرند به تکذيب ميپردازند. (19) | 
| وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ (20) | 
| و خدا بر همه آنها محيط است. (20) | 
| بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ (21) | 
| بلکه اين کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهي است. (21) | 
| فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ (22) | 
| که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلي) نگاشته است. (22) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |