| سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 589 |  
  | 
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (35) | 
| در حالي که بر تختها (ي عزت تکيه زده و دوزخيان را) مشاهده ميکنند. (35) | 
| هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36) | 
| آيا کافران به نتيجه افعال زشتي که ميکردند رسيدند؟ (36) | 
| سوره 84 | سوره مبارکه الانشقاق |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ (1) | 
| هنگامي که آسمان شکافته شود. (1) | 
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (2) | 
| و به فرمان حق گوش فرا دارد و البته سزد که فرمان او پذيرد. (2) | 
| وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) | 
| و هنگامي که زمين وسيع و منبسط شود. (3) | 
| وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ (4) | 
| و هر چه در درون دل پنهان داشته (از مردگان و گنجها و معادن) همه را به کلي بيرون افکند و تهي گردد. (4) | 
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (5) | 
| و به فرمان خدا گوش فرا دهد د البته سزد که فرمان او پذيرد (در آن هنگام قيامت بر پا شود). (5) | 
| يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (6) | 
| اي انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود ميروي. (6) | 
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ (7) | 
| اما آن کس که (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. (7) | 
| فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا (8) | 
| آن کس بسيار حسابش آسان کنند. (8) | 
| وَيَنْقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا (9) | 
| و او به سوي کسان و خويشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت. (9) | 
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10) | 
| و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند. (10) | 
| فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) | 
| او بر هلاک خود آه و فرياد حسرت بسيار کند. (11) | 
| وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا (12) | 
| و به آتش سوزان دوزخ در افتد. (12) | 
| إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا (13) | 
| که او ميان کسانش بسيار مغرور و مسرور بود. (13) | 
| إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ (14) | 
| و گمان کرد که ابدا (به سوي خدا) باز نخواهد گشت. (14) | 
| بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (15) | 
| بلي خدا به احوال و اعمال او کاملا آگاه است. (15) | 
| فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) | 
| چنين نيست (که خدا از فعل مخلوقش آگه نباشد) قسم به شفق (و روشني او وقت غروب، هنگام نماز مغرب). (16) | 
| وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17) | 
| و قسم به شب تار و آنچه در خود گرد آورده (و در دل شب خزيده و آرام گرفته). (17) | 
| وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) | 
| و قسم به ماه تابان هنگام بدر که تمام فروزان شود. (18) | 
| لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19) | 
| (قسم به اين امور) که شما حوال گوناگون و حوادث رنگارنگ (از نخستين خلقت تا مرگ و برزخ و ورود به بهشت و دوزخ) خواهيد يافت. (19) | 
| فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) | 
| پس کافران از چه رو ايمان نميآورند؟ (20) | 
| وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) | 
| و چون بر آنان آيات قرآن تلاوت شود سجده حق نميکنند؟ (21) | 
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) | 
| بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذيب ميکنند. (22) | 
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) | 
| و خدا به آنچه در دل پنهان ميدارند (از خود آنها) داناتر است. (23) | 
| فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24) | 
| پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده. (24) | 
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25) | 
| مگر آنان که ايمان آرند و نيکوکار شوند که آنها را اجري بي منّت و ثوابي بي نهايت (در بهشت جاوداني) خواهد بود. (25) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |