| سوره 64 | سوره مبارکه التغابن | صفحه 557 |  
  | 
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (10) | 
| و آنان که کافر شدند و آيات ما را تکذيب کردند آنها اهل آتش دوزخ و در آن جاودان مخلّدند و آنجا بسيار بد منزلگاهي است. (10) | 
| مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ ۚ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (11) | 
| هيچ رنج و مصيبتي (به شما) نرسد مگر به فرمان خدا، و هر که به خدا ايمان آرد خدا دلش را (به مقام عالي رضا و تسليم) هدايت کند و خدا به همه امور عالم داناست. (11) | 
| وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (12) | 
| و فرمان خدا و هم اوامر رسول حق را اطاعت کنيد که اگر روي بگردانيد بر رسول ما جز تبليغ رسالت (و اتمام حجت) با بيان روشن تکليفي نخواهد بود. (12) | 
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (13) | 
| خداي يکتاست که جز او خدايي نيست و تنها بر خدا اهل ايمان توکل بايد کنند. (13) | 
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (14) | 
| الا اي اهل ايمان، زنان و فرزندان شما هم برخي (که شما را از طاعت و جهاد و هجرت در دين باز دارند) دشمن شما هستند، از آنان حذر کنيد، و اگر (از عقاب آنها پس از توبه آنان) عفو و آمرزش و چشمپوشي کنيد خدا هم (در حق همه شما) بسيار آمرزنده و مهربان است. (14) | 
| إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۚ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (15) | 
| به حقيقت، اموال و فرزندان شما اسباب فتنه و امتحان شما هستند (چندان به آنها دل نبنديد) و (بدانيد که) نزد خدا اجر عظيم (بهشت ابد) خواهد بود. (15) | 
| فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنْفِقُوا خَيْرًا لِأَنْفُسِكُمْ ۗ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (16) | 
| پس تا بتوانيد خدا ترس و پرهيزکار باشيد و (سخن حق) بشنويد و اطاعت کنيد و از مال خود براي (ذخيره آخرت) خويش (به فقيران) انفاق کنيد. و کساني که از خوي لئامت و بخل نفس خود محفوظ مانند آنها به حقيقت رستگاران عالمند. (16) | 
| إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ (17) | 
| اگر به خدا (يعني بندگان محتاج خدا) قرض نيکو دهيد خدا براي شما چندين برابر گرداند و هم از گناه شما در گذرد و خدا بر شکر و احسان خلق نيکو پاداش دهنده است و (بر گناهشان) بسيار بردبار است. (17) | 
| عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (18) | 
| او داناي عوالم غيب و شهود و سلطان مقتدر ملک وجود و آگاه از صلاح نظام آفرينش است. (18) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |