| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 350 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنْزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (1) |
| اين سوره را فرستاديم و (احکامش را) فريضه (بندگان) کرديم و در آن آيات روشن (توحيد و معارف و احکام الهي) نازل ساختيم، باشد که شما متذکر (آن حقايق) شويد. (1) |
| الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (2) |
| بايد هر يک از زنان و مردان زنا کار را به صد تازيانه مجازات و تنبيه کنيد و هرگز درباره آنان در دين خدا رأفت و ترحم روا مداريد اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد، و بايد عذاب آن بدکاران را جمعي از مؤمنان مشاهده کنند. (2) |
| الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (3) |
| مرد زناکار جز با زن زناکار و مشرک نکاح نمي‌کند و زن زانيه را هم جز مرد زاني و مشرک به نکاح نخواهد گرفت و اين کار بر مردان مؤمن حرام است. (3) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (4) |
| و آنان که به زنان با عفت مؤمنه نسبت زنا دهند آن‌گاه چهار شاهد (عادل) بر دعوي خود نياورند آنان را به هشتاد تازيانه کيفر دهيد، و ديگر هرگز شهادت آنها را نپذيريد، و آنان مردمي فاسق و نادرستند. (4) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (5) |
| مگر آنهايي که بعد از آن فسق و بهتان به درگاه خدا توبه کنند و در مقام اصلاح عمل خود برآيند، در اين صورت خدا البته بسيار آمرزنده و مهربان است. (5) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (6) |
| و آنان که به زنان خود نسبت زنا دهند و جز خود بر آن شاهد و گواهي ندارند (چون حد لازم آيد، براي رفع حد) بايد از آن زن و مرد نخست مرد چهار مرتبه شهادت و قسم به نام خدا ياد کند که البته او (در اين دعوي زنا) از راستگويان است. (6) |
| وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (7) |
| و بار پنجم قسم ياد کند که لعن خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد. (7) |
| وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (8) |
| و (چون بعد از اين پنج قسم شوهر، بر زن حد لازم آيد) براي رفع عذاب حد، آن زن نيز نخست چهار مرتبه شهادت و قسم به نام خدا ياد کند که البته شوهرش دروغ مي‌گويد. (8) |
| وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (9) |
| و بار پنجم قسم ياد کند که غضب خدا بر او اگر اين مرد (در اين دعوي) از راستگويان باشد. (9) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ (10) |
| و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما مؤمنان نبود و اگر نه اين بود که خداي مهربان البته توبه‌پذير است و کار به حکمت کند (حدود و تکليف را چنين آسان نمي‌گرفت و به توبه رفع عذاب از شما نمي‌کرد). (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |