| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 311 |  
  | 
| أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) | 
| (اي رسول) ديدي حال آن کس را که به آيات ما کافر شد (مانند عاص بن وائل کافر) و (به خبّاب بن ارت مؤمن به استهزاء و مسخره) گفت: من البته مال و فرزند بسيار (در بهشت هم) خواهم داشت (و آنجا طلب تو را ميدهم)؟! (77) | 
| أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78) | 
| آيا بر عالم غيب آگاهي يافته يا از خداي رحمن (بر خود) عهدي گرفته است (که در عالم آخرت هم داراي نعمت و ثروت باشد). (78) | 
| كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79) | 
| هرگز چنين نيست، ما البته آنچه گويد خواهيم نوشت و سخت بر عذابش خواهيم افزود. (79) | 
| وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80) | 
| و آنچه (از مال و متاع و فرزند) که (به مفاخرت و غرور دايم) در گفتار داشت ما وارث آن شويم و او بيکس و تنها به جانب ما بازآيد. (80) | 
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81) | 
| و مشرکان، خداي يگانه را ترک گفته و خدايان باطل (مانند بتها و فراعنه) را براي عزت و احترام دنيوي برگرفتند. (81) | 
| كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82) | 
| چنين نيست، بلکه به زودي پرستش آن خدايان باطل را انکار کنند و به خصومت آنها برخيزند. (82) | 
| أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83) | 
| آيا نديدي که ما شياطين را بر سر کافران فرستاديم تا سخت آنها را تحريک کنند (و به وهم و خيالات باطل دنيا آنان را به گناه اندازند و از سعادت ابد محرومشان سازند). (83) | 
| فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) | 
| پس تعجيل در کار آنها مکن که ما حساب (روز و ساعت عذاب) آنان را کاملا در نظر داريم. (84) | 
| يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85) | 
| (ياد آور) روزي که متقيان را به سوي خداي مهربان به اجتماع محشور گردانيم. (85) | 
| وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) | 
| و بدکاران را تشنه لب به سوي آتش دوزخ برانيم. (86) | 
| لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87) | 
| در آن روز هيچ کس مالک شفاعت نباشد مگر کسي که (به پرستش حق) از خداي مهربان عهدنامه (توحيد کامل و شفاعت) دريافته است. (87) | 
| وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) | 
| و کافران گفتند که خداي رحمان فرزند برگرفته! (88) | 
| لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) | 
| (اي کافران) همانا شما سخني بسيار زشت و منکر بر زبان آورديد. (89) | 
| تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) | 
| نزديک است از اين گفته زشت و عقيده باطل آسمانها از هم فرو ريزد و زمين بشکافد و کوهها متلاشي گردد. (90) | 
| أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) | 
| چرا که براي خداي مهربان فرزندي (مسيح و عزير و ملايک را) دعوي کردند. (91) | 
| وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) | 
| در صورتي که هرگز خداي رحمن را (که منزه از مثل و مانند است) فرزند داشتن سزاوار نخواهد بود. (92) | 
| إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) | 
| بلکه هيچ موجودي در آسمانها و زمين نيست جز اينکه خدا را بنده فرمانبردار است. (93) | 
| لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) | 
| محقّقا او به شماره همه موجودات کاملا آگاه است. (94) | 
| وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95) | 
| و تمام آنها روز قيامت منفرد و تنها به پيشگاه حضرتش حضور مييابند. (95) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |