| سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 342 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) | 
| به راستى که مؤمنان به سعادت دست يافتند ، (1) | 
| الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) | 
| آنان که در نمازشان فروتن اند ، (2) | 
| وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) | 
| و آنان که از کار بيهوده رويگردانند ، (3) | 
| وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4) | 
| و آنان که اموال خود را به وسيله انفاق پاک مى سازند ، (4) | 
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) | 
| و آنان که دامن خود را حفظ مى کنند ، (5) | 
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) | 
| مگر از همسرانشان يا کنيزانى که مالک آنها شده اند ، که آنان نکوهش نمى شوند; (6) | 
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7) | 
| پس کسانى که راه ديگرى جز آنچه مقرّر شد طلب کنند ، آنان از مرز الهى گذشته اند; (7) | 
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8) | 
| و مؤمنان کسانى اند که امانت هاى يکديگر را پاس مى دارند و به پيمان خود وفادارند ، (8) | 
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9) | 
| و آنان که همواره بر نمازهاى واجب خود مواظبت مى کنند ، (9) | 
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10) | 
| اينانند ميراث بران ، (10) | 
| الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11) | 
| همانان که بهشت برين را به ارث مى برند و در آن جاودانه اند . (11) | 
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ (12) | 
| همانا ما انسان را نخستين بار از عصاره گِلى آفريديم . (12) | 
| ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (13) | 
| سپس نسل او را از نطفه مقرر داشتيم; آن نطفه را در جايگاهى استوار قرار داديم . (13) | 
| ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14) | 
| سپس آن نطفه را لخته خونى ساختيم ، آن گاه آن لخته خون را به صورت پاره گوشتى ] که گويى [ جويده شده درآورديم; پس آن قطعه گوشت را استخوان هايى چند ساختيم ، آن گاه استخوان ها را با گوشت پوشانديم ، سپس آن را آفريده اى ديگر ساختيم ( به او حقيقت انسانى بخشيديم ) . پس خداوند که بهترين آفرينندگان است پرخير و برکت است . (14) | 
| ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15) | 
| سپس شما بعد از اين ، قطعاً خواهيد مرد . (15) | 
| ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16) | 
| و آن گاه به يقين شما در روز قيامت برانگيخته خواهيد شد . (16) | 
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17) | 
| و به راستى ما بر فراز شما هفت آسمان که راه هاى نزول فرمان خدا ، فرود و صعود فرشتگان و بالا رفتن اعمال بندگان است ، پديد آورديم و ما از آفريدگان بى خبر نيستيم . (17) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |