| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 545 |
|
| لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22) |
| قومى را نخواهى يافت که به خدا و روز رستاخيز ايمان داشته باشند و با اين حال کسانى را که با خدا و رسولش مخالفت کرده و در ستيز بوده اند دوست بدارند; هر چند پدران يا پسران يا برادران يا خاندانشان باشند . اينانند که خدا ايمان را در دل هايشان تثبيت کرده و آنان را به روحى که حياتى ويژه به آنان بخشيده ، نيرومند ساخته است و روز قيامت آنان را به بوستان هاى پردرخت که نهرها از زير آنها روان است درمى آورَد در حالى که در آن جا جاودانه اند; چرا که خدا از آنان خشنود بود و آنان نيز از خدا خشنود بودند . آنان حزب خدايند . بدان که تنها حزب خدا سعادتمندند . (22) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است خدا را به پاکى و پيراستگى از هر عيب و نقصى ياد کرده اند و اوست آن مقتدر شکست ناپذيرى که کارهايش همه استوار و متقن است . (1) |
| هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ (2) |
| اوست آن که کافران اهل کتاب ( يهوديان بنى نضير ) را در نخستين مرحله اى که کوچشان داد ، از خانه و ديارشان بيرون کرد . شما مؤمنان گمان نمى کرديد که آنان با اين نيرو و قدرتى که دارند از ديارشان بيرون روند و خود نيز مى پنداشتند که دژهايشان مانع تسلّط خدا بر آنان خواهد بود ، امّا خدا از جايى که تصوّر نمى کردند بر آنان درآمد و در دل هايشان بيم افکند ، تا آن جا که به دست خود و به دست مؤمنان خانه هاى خود را ويران مى کردند . پس اى ديدوران از کارهاى خدا که آنها را مى نگريد عبرت گيريد . (2) |
| وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ (3) |
| و اگر خدا اين جلاى وطن را بر آنان مقرر نکرده بود ، قطعاً آنان را در دنيا عذاب مى کرد ، و ] به هر حال [ براى آنان در آخرت عذاب آتش خواهد بود . (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |