| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 293 |
|
| وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (105) |
| ما قرآن را به حق نازل کرده ايم و به حق نازل شده و باطلى در آن راه نيافته است . و تو را ـ اى پيامبر ـ تنها نويددهنده و اخطارکننده فرستاديم ، پس تو را نسزد چيزى از آن بکاهى يا چيزى بر آن بيفزايى . (105) |
| وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِيلًا (106) |
| آرى ، قرآن را به مقتضاى نيازها و رويدادها بخش بخش و به صورتى که خوانده شود فرو فرستاديم تا آن را با درنگ بر مردم تلاوت کنى ، و آن را به تدريج فرو فرستاديم . (106) |
| قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا (107) |
| بگو : به آن ايمان بياوريد يا ايمان نياوريد ، در حقانيت آن تأثيرى ندارد . قطعاً کسانى که پيش از نزول قرآن از معارف الهى برخوردار شده اند ، هنگامى که قرآن بر آنان تلاوت شود ، سجده کنان ، بر چانه هاى خود بر زمين مى افتند . (107) |
| وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (108) |
| و مى گويند : منزّه است پروردگار ما . او قيامت را برپا خواهد کرد ، زيرا وعده پروردگار ما قطعاً انجام شدنى است . (108) |
| وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا ۩ (109) |
| آرى ، گريه کنان بر چانه هاى خود به روىْ مى افتند و قرآن آنان را فروتنى مى افزايد . (109) |
| قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (110) |
| بگو : خدا را با نام « اللّه » بخوانيد يا با نام « رحمان » تفاوت نمى کند ; هر کدام را بخوانيد از نيکوترين نام هاست و نيکوترين نام ها همه از آن اوست . و نماز خود را با صداى بلند مخوان و آن را بسيار آهسته نيز مخوان ، بلکه ميان اين دو راهى بجوى . (110) |
| وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (111) |
| و بگو : ستايش همه از آنِ خداوند است ; همان کسى که فرزندى براى خود نگرفته و در فرمانروايى شريکى ندارد و در تدبير جهان هستى درمانده نيست تا نياز به ياورى داشته باشد . خدا را سپاس گوى و او را چنان که شايسته است به بزرگى ياد کن . (111) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا ۜ (1) |
| ستايش همه از آنِ خداوند است ; همان کسى که اين کتاب آسمانى را بر بنده اش محمّد فرو فرستاد و در آن هيچ کژى و انحرافى قرار نداد . (1) |
| قَيِّمًا لِيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِنْ لَدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2) |
| کتابى که مايه برپايى جوامع انسانى است ، تا کافران و گنهکاران را به عذابى سخت که از جانب خداست بيم دهد و به مؤمنانى که کارهاى شايسته مى کنند نويد دهد که براى آنان پاداشى نيکو ( بهشت ) خواهد بود . (2) |
| مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (3) |
| و براى هميشه در آن ماندگارند . (3) |
| وَيُنْذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (4) |
| و تا کسانى را که گفتند : خدا فرزندى برگرفته است ، هشدار دهد . (4) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |