| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 139 |
|
| وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ (91) |
| و خدا را چنانکه شايسته شناختن است نشناختند چون گفتند: خدا بر هيچ بشرى چيزى نازل نکرده است. بگو: چه کسى آن کتابى را که موسى آورد نازل کرده است [همان کتابى] که براى مردم نور و هدايت بود ـ و شما [بخشى از ]آن را در کاغذهايى ثبت مى کنيد و آن را آشکار مى سازيد و بسيارى [آن ]را پنهان مى داريد ـ و [به وسيله آن ]چيزهايى به شما تعليم داده شد که نه شما و نه پدرانتان آن را نمى دانستند. بگو: خدا [آن را نازل کرده است ]سپس آنان را در حالى که در ياوه گويى خويش به بازى مشغولند به حال خود واگذار. (91) |
| وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (92) |
| و اين (قرآن) کتابى است مبارک و تصديق کننده کتاب هايى که پيش از آن بود; آن را نازل کرديم تا [مردم را هدايت کنى و ]به اهل مکّه و مردم اطراف آن اخطار دهى. و کسانى که به آخرت ايمان دارند به آن ايمان مى آورند در حالى که بر نمازشان مراقبت مى کنند. (92) |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَنْ قَالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنْتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ (93) |
| و کيست ستمکارتر از کسى که بر خدا دروغ بندد يا بگويد: به من وحى شده است با اينکه به او وحى نشده است و کسى که بگويد: به زودى مانند آنچه را خدا نازل کرده است نازل خواهم کرد؟ و اگر بنگرى وقتى را که اين ستمکاران در گردابهاى مرگ واقع شده اند و فرشتگان (مأموران قبض روح) دست هايشان را گشوده اند [و مى گويند: ]جان هايتان را خارج کنيد، امروز به سزاى اينکه به ناحق بر خدا دروغ مى بستيد و نسبت به آيات او تکبّر مى کرديد به عذاب خوار کننده اى مجازات خواهيد شد. (93) |
| وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُمْ مَا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ ۖ وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنْكُمْ مَا كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (94) |
| و همانا شما تنها سوى ما آمده ايد همانگونه که اوّل بار شما را [تنها ]آفريديم، و آنچه را به شما داده بوديم پشت سرتان واگذاشته ايد در حاليکه شفيعانتان را که مى پنداشتيد در [عبادت ]شما شريک [خدا ]هستند با شما نمى بينيم. بى شک رابطه ميان شما گسسته است، و آنچه را که مى پنداشتيد [شفيع شمايند ]از شما گم شده اند. (94) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |