| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 140 |
|
| ۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (95) |
| همانا خدا شکافنده دانه و هسته است. زنده را از مرده پديد مى آورد و پديد آورنده مرده از زنده است. اين است خدا [ى شايسته پرستش ]پس چگونه منحرف مى شويد؟ (95) |
| فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (96) |
| شکافنده صبح است، و شب را [براى ]آرامش و خورشيد و ماه را وسيله حساب قرار داد. اين است اندازه گيرى خداى عزّتمند و دانا. (96) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (97) |
| و او است کسى که ستاره ها را براى شما قرار داد تا در تاريکى هاى خشکى و دريا هدايت يابيد. همانا اين آيات را براى مردمى که دانايند شرح داده ايم. (97) |
| وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ (98) |
| و او است آن که شما را از يک تن پديد آورد، پس براى شما قرارگاه و وديعتگاهى خواهد بود. همانا ما اين آيات را براى مردمى که مى فهمند شرح داده ايم. (98) |
| وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انْظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (99) |
| و او است کسى که آبى از آسمان نازل کرد، پس به وسيله آن هر گونه روييدنى بيرون آورديم و از ميان آنها سبزه هايى خارج ساختيم که از آنها دانه هايى روى هم چيده بيرون مى آوريم; و از درختان خرما، از شکوفه هاى آنها خواسته هايى است در دسترس. و [نيز ]بوستان هايى از انگور و زيتون و انار، همانند و ناهمانند [پديد مى آوريم]. به ميوه آنها وقتى که بار مى دهند و به رسيدنشان [با نظر عبرت ]بنگريد. همانا در اين ها براى مردمى که ايمان دارند نشانه هايى [عظيم از قدرت خدا ]است. (99) |
| وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ (100) |
| و جنّيان را [در عبادت ]شريکانى براى خدا قرار دادند در حالى که او آنها را خلق کرده است; و از روى نادانى براى او پسران و دخترانى ساختند. منزّه است او و برتر است از آنچه او را بدان وصف مى کنند. (100) |
| بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (101) |
| [او] پديد آورنده آسمان ها و زمين است; چگونه وى فرزند دارد در حالى که همسرى نداشته است؟ و او همه چيز را خلق کرده، و به هر چيزى داناست. (101) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |