| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 438 |
|
| وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (31) |
| و آنچه از کتاب به سوى تو وحى کرده‌ايم، خود حق [و] تصديق‌کننده [کتابهاى] پيش از آن است. قطعاً خدا نسبت به بندگانش آگاه بيناست. (31) |
| ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (32) |
| سپس اين کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزيده بوديم، به ميراث داديم؛ پس برخى از آنان بر خود ستمکارند و برخى از ايشان ميانه‌رو، و برخى از آنان در کارهاى نيک به فرمان خدا پيشگامند؛ و اين خود توفيق بزرگ است. (32) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (33) |
| [در] بهشتهاى هميشگى [که] به آنها درخواهندآمد. در آنجا با دستبندهايى از زر و مرواريد زيور يابند و در آنجا جامه‌شان پَرنيان خواهد بود. (33) |
| وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34) |
| و مى‌گويند: «سپاس خدايى را که اندوه را از ما بزدود، به راستى پروردگار ما آمرزنده [و] حق‌شناس است؛ (34) |
| الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ (35) |
| همان [خدايى] که ما را به فضل خويش در سراى ابدى جاى داد. در اينجا رنجى به ما نمى‌رسد و در اينجا درماندگى به ما دست نمى‌دهد. (35) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (36) |
| و[لى] کسانى که کافر شده‌اند، آتش جهنم براى آنان خواهد بود. حکم به مرگ بر ايشان [جارى] نمى‌شود تا بميرند، و نه عذاب آن از ايشان کاسته شود. [آرى،] هر ناسپاسى را چنين کيفر مى‌دهيم. (36) |
| وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (37) |
| و آنان در آنجا فرياد برمى‌آورند: «پروردگارا، ما را بيرون بياور، تا غير از آنچه مى‌کرديم، کار شايسته کنيم.» مگر شما را [آن قدر] عمر دراز نداديم که هر کس که بايد در آن عبرت گيرد، عبرت مى‌گرفت؛ و [آيا ]براى شما هشداردهنده نيامد؟ پس بچشيد که براى ستمگران ياورى نيست. (37) |
| إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (38) |
| خدا[ست که] داناى نهان آسمانها و زمين است، و اوست که به راز دلها داناست. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |