| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 438 |
|
| وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (31) |
| و آنچه از کتاب به تو وحي کرده ايم، همان حق است، [و] تصديق کننده [کتاب هايي که] پيش از آن بوده است؛ يقيناً خدا به بندگانش آگاه و بيناست. (31) |
| ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (32) |
| سپس اين کتاب را به کساني از بندگانمان که برگزيديم به ميراث داديم؛ پس برخي از آنان [در ترک عمل به کتاب] ستمکار بر خويش اند، و برخي از آنان ميانه رو، و برخي از آنان به اذن خدا در کارهاي خير [بر ديگران] پيشي مي گيرند، اين است آن فضل بزرگ. (32) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (33) |
| [پاداششان] بهشت هاي جاودانه اي [است] که در آنها درآيند، در آنجا با دستبندهايي از طلا و مرواريد آرايش مي شوند، و لباسشان در آنجا حرير است. (33) |
| وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34) |
| و مي گويند: همه ستايش ها ويژه خداست که اندوه را از ما برطرف کرد؛ بي ترديد پروردگارمان بسيارآمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک است. (34) |
| الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ (35) |
| همان که از فضلش ما را در اين سراي جاودان جاي داد، که در آن هيچ رنجي و هيچ سستي و افسردگي به ما نمي رسد. (35) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (36) |
| و براي کافران آتش دوزخ است، نه فرمان مرگشان صادر مي شود که بميرند، و نه عذاب از آنان سبک مي شود؛ اين گونه هر کفران کننده اي را کيفر مي دهيم. (36) |
| وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (37) |
| و آنان در آنجا شيون و فرياد مي زنند: پروردگارا! ما را بيرون بياور تا کار شايسته انجام دهيم غير آنچه انجام مي داديم. [مي گويم:] آيا شما را چندان عمر نداديم که هر کس مي خواست در آن مقدار عمر متذکّر شود، متذکّر مي شد؛ و [آيا] بيم دهنده اي به سوي شما نيامد؟ پس بچشيد که براي ستمکاران هيچ ياوري نيست. (37) |
| إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (38) |
| يقيناً خدا داناي غيب آسمان ها و زمين است و بي ترديد به نيّات و اسرار سينه ها آگاه است. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |