فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 35

سوره مبارکه فاطر

صفحه 438
وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (31)
آنچه از اين کتاب آسمانى به تو وحى کرده ايم همه حق است و کتاب هاى آسمانى پيش از خود را تأييد مى کند . قطعاً خدا به بندگانش آگاه و بيناست . (31)
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (32)
سپس اين کتاب آسمانى را به کسانى از بندگانمان که آنان را برگزيديم سپرديم تا امر آن را بر عهده گيرند و از آن بهره برند; پس گروهى از آنان با ارتکاب گناهان بر خود ستم کردند ، و گروهى از آنان راه ميانه را در پيش گرفتند و در راه هدايت گام نهادند ، و گروهى از آنان در انجام کارهاى نيک به اذن خدا بر ديگران پيشى گرفتند و به درجات قرب الهى نايل آمدند . ] بدانيد [ اين امر ] سپردن قرآن به بندگان برگزيده [ تفضّلى بزرگ از جانب خداوند بر آنان است . (32)
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (33)
] نتيجه آن [ بهشت هاى هميشگى است که وارثان قرآن بدان درمى آيند و در آن جا به دستواره هايى از طلا و به مرواريد درشت آراسته مى شوند و جامه شان در آن جا ابريشم خالص است . (33)
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34)
گنهکارانشان مى گويند : سپاس خداى را که با جاى دادن ما در بهشت ، رنج و اندوه عالم برزخ را از ما زدود ، همانا پروردگارمان بسيار آمرزنده و سپاسگزار است . (34)
الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ (35)
همان که ما را به فضل خود ، بى آن که درخور آن باشيم ، به سراى جاودان درآورد; سرايى که هيچ رنجى در آن به ما نمى رسد و براى دستيابى به خواسته هايمان هيچ گونه ملال و خستگى به ما راه نمى يابد و هرچه مى طلبيم در اختيار ماست . (35)
وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (36)
و کسانى که کافر شدند ، آتش دوزخ براى آنان خواهد بود . حکم مرگشان صادر نمى شود تا بميرند ، و عذاب آتش نيز از آنان کاسته نمى شود . ما هر کفران پيشه اى را اين گونه سزا مى دهيم . (36)
وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (37)
آنان در آتش دوزخ براى کمک خواهى فرياد برمى آورند و مى گويند : پروردگارا ، ما را از اين جا به در آور ، که اگر چنين کنى کار شايسته خواهيم کرد ، غير از آنچه پيش تر مى کرديم که ناروا بود . در پاسخ آنان گفته مى شود : هرگز چنين نخواهد شد; مگر به شما عمرى نداديم که هر کس عبرت آموز بود در آن عبرت مى گرفت ؟ و پيامبرى بيم دهنده به سوى شما آمد و شما را از عذاب هشدار داد ، ولى شما عبرت نگرفتيد و ايمان نياورديد; پس اين عذاب را بچشيد که هيچ ياورى براى ستمگران نيست تا آنان را از عذاب رهايى بخشد . (37)
إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (38)
همانا خداوند به آنچه در آسمان ها و زمين نهان است داناست . به يقين او به انديشه ها و نيّت هاى نهفته در سينه ها آگاه است . (38)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 438صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی