| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | صفحه 569 |
|
| يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11) |
| آنان را نشانشان مي دهند [ولي به خاطر دل مشغولي خود هرگز به آنان توجه نکنند!] گنهکار آرزو مي کند که اي کاش مي توانست فرزندانش را در برابر عذاب آن روز فديه و عوض دهد! (11) |
| وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12) |
| و نيز همسر و برادرش را (12) |
| وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13) |
| و قبيله و قومش را که [در دنيا] به او پناه مي دادند، (13) |
| وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14) |
| و نيز همه کساني را که در روي زمين اند تا [اين فديه و عوض] او را [از عذاب آن روز] نجات دهد! (14) |
| كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15) |
| اين چنين نيست [که برايش راه نجاتي باشد] همانا آتش زبانه مي کشد، (15) |
| نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16) |
| در حالي که دست و پا و پوست سر را بر مي کند!! (16) |
| تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17) |
| هر که را به حق پشت کرده واز دعوت حق روي گردانده، مي طلبد، (17) |
| وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18) |
| و آن را که ثروت جمع کرده و به ذخيره سازي و انباشتن پرداخته، مي خواند؛ (18) |
| ۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19) |
| همانا انسان حريص و بي تاب آفريده شده است؛ (19) |
| إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20) |
| چون آسيبي به او رسد، بي تاب است، (20) |
| وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21) |
| و هنگامي که خير و خوشي [و مال و رفاهي] به او رسد، بسيار بخيل و بازدارنده است، (21) |
| إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22) |
| مگر نماز گزاران، (22) |
| الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23) |
| آنان که همواره بر نمازشان مداوم و پايدارند، (23) |
| وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24) |
| و آنان که در اموالشان حقّي معلوم است (24) |
| لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25) |
| براي درخواست کننده [تهيدست] و محروم [از معيشت و ثروت،] (25) |
| وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26) |
| و آنان که همواره روز پاداش را باور دارند، (26) |
| وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27) |
| و آنان که از عذاب پروردگارشان بيمناکند، (27) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28) |
| زيرا که از عذاب پروردگارشان ايمني نيست، (28) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29) |
| و آنان که دامنشان را [از آلوده شدن به شهوات حرام] حفظ مي کنند، (29) |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30) |
| مگر در کام جويي از همسران و کنيزانشان که آنان در اين زمينه مورد سرزنش نيستند. (30) |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31) |
| پس کساني که در بهره گيري جنسي راهي غير از اين جويند، تجاوزکار از حدود حق اند، (31) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32) |
| و آنان که امانت ها و پيمان هاي خود را رعايت مي کنند، (32) |
| وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33) |
| و آنان که بر اداي گواهي هاي خود پاي بند و متعهدند، (33) |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34) |
| و آنان که همواره بر [اوقات و شرايط ظاهري و معنوي] نمازهايشان محافظت دارند. (34) |
| أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35) |
| اينان در بهشت ها، مکرّم و محترم اند (35) |
| فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36) |
| کافران را چه شده که به تو چشم دوخته به سويت شتابانند؟ (36) |
| عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37) |
| از راست و چپ، گروه گروه، (37) |
| أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38) |
| آيا هر يک از آنان طمع دارد که او را در بهشت پرنعمت درآورند؟! (38) |
| كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39) |
| اين چنين نيست، ما آنان را از آنچه خود مي دانند [آبي گنديده و بي مقدار] آفريديم. (39) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |