فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 70

سوره مبارکه المعارج
The Stairways, The Ways of Ascent, Maarij

Page 569
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
werden sie in Sichtweite zueinander gebracht werden, und der Schuldige würde sich wohl (gern) loskaufen von der Strafe jenes Tages mit seinen Kindern (11)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
und seiner Frau und seinem Bruder (12)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
und seiner Verwandtschaft, die ihn beherbergt hat (13)
وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14)
und allen, die insgesamt auf Erden sind, wenn es ihn nur retten könnte. (14)
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
Nein! Es ist wahrlich eine Feuerflamme (15)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16)
die die Kopfhaut gänzlich wegbrennt. (16)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
Den wird sie rufen, der (Mir) den Rücken kehrt und sich (von Mir) abwendet (17)
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
und (Reichtum) aufhäuft und hortet. (18)
۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
Wahrlich, der Mensch ist (seiner Natur nach) kleinmütig geschaffen worden. (19)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
Wenn ihn ein Unheil trifft, so gerät er in große Panik (20)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
doch wenn ihm (etwas) Gutes zukommt, ist er geizig. (21)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
Nicht so sind diejenigen, die beten (22)
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
und (die Verrichtung) ihrer Gebete einhalten (23)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)
und die, in deren Besitztum ein bestimmter Anteil ist (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
für den Bittenden und den Unbemittelten (25)
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
und die, die an den Tag des Gerichts glauben (26)
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)
und die, die vor der Strafe ihres Herrn besorgt sind (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
- wahrlich die Strafe ihres Herrn ist nichts, wovor man sicher sein könnte - (28)
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
und die, die ihre Scham bewahren (29)
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
außer bei ihren Gattinnen oder denen, die sie von Rechts wegen besitzen; denn da sind sie nicht zu tadeln. (30)
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
Diejenigen aber, die darüber hinaus etwas suchen, das sind die Übertreter. (31)
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
Und die, die mit dem ihnen anvertrauten Gut redlich umgehen und erfüllen, wozu sie sich verpflichtet haben (32)
وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
und die, die in ihrer Zeugenaussage aufrichtig sind (33)
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
und die, die ihr Gebet getreulich verrichten (34)
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35)
diese sind es, die in den Gärten hochgeehrt sein werden. (35)
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
Was aber ist mit denen, die ungläubig sind, daß sie auf dich zugelaufen kommen (36)
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
von rechts und links, nach Gruppen plaziert? (37)
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
Hofft jeder einzelne von ihnen wohl, den Garten der Wonne zu betreten? (38)
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39)
Nimmermehr! Sie wissen doch, woraus Wir sie erschufen. (39)
Last PageNext PagePage 569Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی