| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 536 |
|
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) |
| آن گاه شما اي گمراهان انکار کننده! (51) |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) |
| قطعاً از درختي که از زقّوم است [و داراي مايعي جوشان و بسيار بدمزه و بدبوست] خواهيد خورد؛ (52) |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) |
| و شکم ها را از آن پر خواهيد کرد، (53) |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) |
| و روي آن از آب جوشان خواهيد نوشيد، (54) |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55) |
| مانند نوشيدن شتراني که به شدت تشنه اند؛ (55) |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56) |
| اين است پذيرايي از آنان در روز جزا. (56) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57) |
| ما شما را آفريديم، پس چرا [آفرينش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمي کنيد؟ (57) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (58) |
| آيا از [حالات و دگرگوني هاي] نطفه اي که در رحم مي ريزيد آگاه هستيد؟ (58) |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59) |
| آيا شما آن را [تا انساني معتدل و آراسته شود] مي آفرينيد يا ما آفريننده ايم؟ (59) |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60) |
| ماييم که مرگ را ميان شما مقدّر کرديم، و هيچ چيز ما را [در جاري کردن مرگ بر شما] مغلوب نمي کند. (60) |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61) |
| [آري، مرگ را مقدّر کرديم] تا امثال شما را جايگزين شما کنيم و شما را به صورتي که نمي دانيد آفرينشي تازه و جديد بخشيم، (61) |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| و به راستي پيدايش نخستين را [که جهان فعلي است] شناختيد، پس چرا متذکّر [پديد شدن جهان ديگر] نمي شويد؟! (62) |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (63) |
| مرا خبر دهيد آنچه را مي کاريد، (63) |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64) |
| آيا شما آن را مي رويانيد، يا ما مي رويانيم؟ (64) |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65) |
| به يقين اگر بخواهيم، آن را ريز ريز کرده و خاشاک مي کنيم که متأسف و شگفت زده مي شويد، (65) |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66) |
| [و مي گوييد:] مسلماً ما خسارت زده ايم، (66) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67) |
| بلکه ناکام و محروميم (67) |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68) |
| به من خبر دهيد آبي که مي نوشيد، (68) |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (69) |
| آيا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده ايد يا ما فرود آورنده ايم؟ (69) |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70) |
| اگر بخواهيم آن را تلخ مي گردانيم، پس چرا سپاس گزاري نمي کنيد؟ (70) |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71) |
| به من خبر دهيد آتشي که مي افروزيد، (71) |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (72) |
| آيا شما درختش را به وجود آورده ايد يا ما به وجود آوردنده ايم؟ (72) |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (73) |
| ما آن را وسيله تذکر و مايه استفاده براي صحرانشينان و بيابانگردان قرار داده ايم. (73) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74) |
| پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوي. (74) |
| ۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75) |
| پس به جايگاه ستارگان سوگند مي خورم، (75) |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) |
| و اگر بدانيد بي ترديد اين سوگندي بس بزرگ است. (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |