| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 409 |
|
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلُ ۚ كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُشْرِكِينَ (42) |
| بگو: در زمين بگرديد و بنگريد که عاقبت پيشينيان که بيشترينشان از مشرکان بودند چگونه بوده است. (42) |
| فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ (43) |
| به دين پاک پايدار روى بياور، پيش از آنکه روزى فرا رسد که از امر خدا بازگشتنش نباشد. در آن روز مردم دو گروه شوند: (43) |
| مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ (44) |
| کسانى که کافر باشند کفرشان به زيانشان باشد و آنها که کارى شايسته کرده باشند براى خود پاداشى نيکو آماده کرده‌اند. (44) |
| لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ (45) |
| تا کسانى را که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند از فضل خود پاداش دهد. زيرا خدا کافران را دوست ندارد. (45) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (46) |
| و از نشانه‌هاى قدرت او آنکه بادهاى مژده‌دهنده را مى‌فرستد، تا رحمت خود را به شما بچشاند و تا کشتيها به فرمان او روان باشند و از فضل او روزى بجوييد. باشد که سپاس گوييد. (46) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَانْتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا ۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ (47) |
| و پيش از تو پيامبرانى را بر قومشان فرستاديم. آنان با دليلهاى روشن خود نزدشان آمدند. و ما از کسانى که گناه کردند انتقام گرفتيم، و يارى دادن مؤمنان بر عهده ما بود. (47) |
| اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (48) |
| خداست که بادها را مى‌فرستد تا ابرها را برانگيزد و چنان که خواهد بر آسمان بگسترد، و آن را پاره‌پاره کند و بينى که باران از خلال ابرها بيرون مى‌آيد. و چون باران را به هر که خواهد از بندگانش برساند شادمان شوند، (48) |
| وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ (49) |
| اگر چه پيش از آنکه باران بر آنها ببارد نوميد بوده‌اند. (49) |
| فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (50) |
| پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمين را پس از مُردنش زنده مى‌کند. چنين خدايى زنده‌کننده مردگان است و بر هر کارى تواناست. (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |