| سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 345 |
|
| مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (43) |
| هيچ ملتى از اجل خود نه پيش مى‌افتد و نه تأخير مى‌کند. (43) |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ (44) |
| سپس پى‌درپى پيامبران خود را فرستاديم. هر بار که پيامبرى بر ملتى آمد تکذيبش کردند و ما نيز آنها را از پس يکديگر به هلاکت رسانيديم و آنان را داستانها کرديم. اى، نصيب مردمى که ايمان نمى‌آورند دورى از رحمت خدا باد. (44) |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ (45) |
| آنگاه موسى و برادرش هارون را با آيات خود و دلايل روشن فرستاديم؛ (45) |
| إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ (46) |
| نزد فرعون و مهتران قومش. پس گردنکشى کردند که مردمى برترى جوى بودند، (46) |
| فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (47) |
| و گفتند: آيا به دو انسان که همانند ما هستند و قومشان بندگان ما بودند، ايمان بياوريم؟ (47) |
| فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ (48) |
| آنها را تکذيب کردند و خويشتن به هلاکت افکندند. (48) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (49) |
| هر آينه ما به موسى کتاب داديم، باشد که هدايت شوند. (49) |
| وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ (50) |
| و پسر مريم و مادرش را آيتى ساختيم و آن دو را بر بلند جايى که قرار گاهى و آب روان داشت جاى داديم. (50) |
| يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51) |
| اى پيامبران، از چيزهاى پاکيزه و خوش بخوريد و کارهاى شايسته کنيد که من به کارهايى که مى‌کنيد آگاهم. (51) |
| وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (52) |
| هر آينه اين دين شما دينى است واحد، و من پروردگار شمايم؛ از من بترسيد. (52) |
| فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (53) |
| پس دين خود را فرقه‌فرقه کردند و هر فرقه‌اى به روشى که برگزيده بود دلخوش بود. (53) |
| فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ (54) |
| آنان را تا چندى در گمراهيشان رها کن. (54) |
| أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ (55) |
| آيا مى‌پندارند که آن مال و فرزند که ارزانيشان مى‌داريم، (55) |
| نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَلْ لَا يَشْعُرُونَ (56) |
| براى آن است که مى‌کوشيم خيرى به آنها برسانيم؟ نه، که آنان در نمى‌يابند. (56) |
| إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (57) |
| آنهايى که از خوف پروردگارشان لرزانند، (57) |
| وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58) |
| و آنهايى که به آيات پروردگارشان ايمان مى‌آورند، (58) |
| وَالَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ (59) |
| و آنهايى که به پروردگارشان شرک نمى‌آورند، (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |