| | سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 588 | 
 | 
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7) | 
| چنين نيست [که مى پندارند]، همانا نامه[اعمال ]فاجران در <سِجّين> ثبت است. (7) | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8) | 
| و چه چيز تو را آگاه ساخت که سجّين چيست؟ (8) | 
| كِتَابٌ مَرْقُومٌ (9) | 
| کتابى است که نوشته شده. (9) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (10) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (10) | 
| الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11) | 
| همانان که روز جزا را تکذيب مى کنند. (11) | 
| وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12) | 
| و آن را جز هر تجاوزگر گناه پيشه اى تکذيب نمى کند. (12) | 
| إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13) | 
| [همان که] چون آيات ما بر او خوانده شود، مى گويد: افسانه هاى پيشينيان است. (13) | 
| كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) | 
| چنين نيست، بلکه آنچه کسب مى کردند بر قلب هايشان زنگار نشانده است. (14) | 
| كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ (15) | 
| نخير، آنان در آن روز حتماً از پروردگارشان محجوب اند. (15) | 
| ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16) | 
| سپس آنان قطعاً به آتش جهنّم خواهند سوخت. (16) | 
| ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (17) | 
| آن گاه [به آنان ] گفته مى شود: اين است آنچه شما آن را تکذيب مى کرديد. (17) | 
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18) | 
| چنين نيست [که مى پندارند]، همانا نامه[اعمال ]نيکوکاران در <علّيّين> <ثبت> است. (18) | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19) | 
| و تو را چه چيز آگاه کرده است که علّيّين چيست؟ (19) | 
| كِتَابٌ مَرْقُومٌ (20) | 
| کتابى است نوشته شده; (20) | 
| يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21) | 
| که مقرّبان آن را مشاهده مى کنند. (21) | 
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22) | 
| همانا نيکوکاران در نعمتى [وصف ناپذير ]خواهند بود. (22) | 
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (23) | 
| بر تخت هاى آراسته نظاره مى کنند. (23) | 
| تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24) | 
| در چهره هايشان شادابى نعمت را مى بينى. (24) | 
| يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ (25) | 
| و از شرابى ناب و مُهر شده به آنان مى نوشانند، (25) | 
| خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26) | 
| که مُهر آن مشک است، و در اين [نعمت ها ]است که رقابت کنندگان بايد به رقابت بپردازند. (26) | 
| وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ (27) | 
| و آميزه آن از <تسنيم> است. (27) | 
| عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28) | 
| چشمه اى که مقرّبان از آن مى نوشند. (28) | 
| إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29) | 
| همانا آنان که مجرم بودند به آنان که ايمان داشتند مى خنديدند. (29) | 
| وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30) | 
| و چون بر آنان مى گذشتند [به تمسخر ]چشمک مى زدند. (30) | 
| وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ (31) | 
| و چون به سوى کسان خود بازمى گشتند، شيرين کام بازمى گشتند. (31) | 
| وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32) | 
| و چون مؤمنان را مى ديدند مى گفتند: اينان قطعاً گمراه اند; (32) | 
| وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33) | 
| در حالى که به نگهبانى آنان فرستاده نشده بودند. (33) | 
| فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34) | 
| پس امروز اهل ايمان به کافران مى خندند. (34) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |