| سوره 53 | سوره مبارکه النجم | صفحه 528 |
|
| وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (45) |
| و اين که او دو صنف نر و ماده را خلق مى کند، (45) |
| مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ (46) |
| از نطفه اى چون ريخته مى شود. (46) |
| وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ (47) |
| و اين که پديد آوردن نشأه ديگر بر عهده او است. (47) |
| وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ (48) |
| و اين که او است که بى نياز مى کند و سرمايه ماندنى مى دهد. (48) |
| وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ (49) |
| و اين که او است خداوندگار ستاره <شِعرى>. (49) |
| وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ (50) |
| و اين که او قوم عاد نخستين را هلاک کرد. (50) |
| وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ (51) |
| و [نيز] قوم ثمود را، پس [کسى را از آنان] باقى نگذاشت. (51) |
| وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ (52) |
| و قوم نوح را پيش تر [نابود کرد] همانا آنان خود ظالم تر و ياغى تر بودند. (52) |
| وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ (53) |
| و آن سرزمين واژگون شده [قوم لوط] را فرو افکند. (53) |
| فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ (54) |
| پس بر آن [سرزمين] فرو پوشاند آنچه را فرو پوشاند. (54) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ (55) |
| پس در کدام يک از نعمت هاى پروردگارت شک روا مى دارى؟ (55) |
| هَٰذَا نَذِيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ (56) |
| اين [پيامبر] اخطارکننده اى از زمره اخطارکنندگان پيشين است. (56) |
| أَزِفَتِ الْآزِفَةُ (57) |
| قيامت نزديک شده است. (57) |
| لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ (58) |
| که غير از خدا کسى دفع کننده آن نيست. (58) |
| أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ (59) |
| پس آيا از اين سخن تعجّب مى کنيد؟ (59) |
| وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ (60) |
| و مى خنديد و گريه نمى کنيد؟ (60) |
| وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ (61) |
| در حالى که شما غافل و مغروريد. (61) |
| فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ (62) |
| پس براى خدا سجده کنيد و او را بپرستيد. (62) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ (1) |
| قيامت نزديک شد و ماه بشکافت. (1) |
| وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ (2) |
| و اگر معجزه اى ببينند، روى برمى گردانند و مى گويند: سحرى مستمرّ است. (2) |
| وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ (3) |
| و به تکذيب پرداختند و از هَوس هاى خود پيروى کردند و هر چيزى [سرانجام در جاى خود] قرار مى گيرد. (3) |
| وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ (4) |
| و همانا از خبرهاى مهمّ، آنچه موجب دست برداشتن [از کفر] است به آنان رسيده است. (4) |
| حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (5) |
| حکمتى رسا است [ولى آنان نمى پذيرند ]پس اين اخطارها کارساز نيست. (5) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُكُرٍ (6) |
| پس، از آنان روى بگردان. روزى که آن دعوت کننده [مردم را] به سوى چيزى ناخوشايند مى خواند، (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |