| سوره 53 | سوره مبارکه النجم | صفحه 526 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ (1) |
| قسم به ستاره وقتى که فرو مى شود. (1) |
| مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ (2) |
| که صاحب شما (محمّد) نه گمراه شده و نه راه کج رفته است. (2) |
| وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3) |
| و از روى هوس سخن نمى گويد. (3) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (4) |
| اين (قرآن) نيست مگر وحيى که به او مى شود. (4) |
| عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ (5) |
| او را فرشته اى با قدرت تعليم داده است. (5) |
| ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ (6) |
| که داراى عقلى کامل است [اين تعليم بدين گونه آغاز شد] که آن فرشته [به دريافت وحى] قيام کرد; (6) |
| وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ (7) |
| در حالى که او در <اُفُق اعلى> بود. (7) |
| ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ (8) |
| سپس نزديک شد و فرود آمد، (8) |
| فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (9) |
| تا [فاصله او با پيامبر] به اندازه دو کمان يا نزديک تر شد. (9) |
| فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ (10) |
| پس به بنده خدا وحى کرد آنچه وحى کرد. (10) |
| مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ (11) |
| قلب او آنچه را ديد اشتباه نديد. (11) |
| أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ (12) |
| پس آيا بر سر آنچه مى بيند با وى مجادله مى کنيد؟ (12) |
| وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ (13) |
| و همانا او را در يک نزول ديگر نيز ديد، (13) |
| عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ (14) |
| در نزديک <سدرة المنتهى>، (14) |
| عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ (15) |
| که <جنّة المأموى> نزديک آن است; (15) |
| إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ (16) |
| آن گاه که <سدره> را مى پوشانيد آنچه مى پوشانيد. (16) |
| مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ (17) |
| چشم او نه منحرف شد و نه از حدّ تجاوز کرد. (17) |
| لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ (18) |
| بى ترديد از ميان آيات پروردگارش آيات بزرگ تر را ديد. (18) |
| أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ (19) |
| پس به من خبر دهيد که آيا لات و عُزّى، (19) |
| وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ (20) |
| و ديگر، منات که سوّمين آنها است [دختران خدايند]؟ (20) |
| أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ (21) |
| آيا پسر براى شما و دختر براى او است؟ (21) |
| تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ (22) |
| در اين صورت اين تقسيمى غير عادلانه است. (22) |
| إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ (23) |
| اينها نيست مگر نام هايى که آنها را شما و پدرانتان نهاده ايد که خداوند هيچ دليلى درباره آنها نازل نکرده است; آنان جز از گمان و آنچه نفسشان هوس کند پيروى نمى کنند، در حالى که حتماً هدايت از جانب پروردگارشان برايشان آمده است. (23) |
| أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ (24) |
| مگر انسان هر چه آرزو کند خواهد داشت؟ [هرگز چنين نيست]. (24) |
| فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ (25) |
| زيرا دنيا و آخرت تنها ملک خداوند است. (25) |
| ۞ وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ (26) |
| و چه بسيار فرشتگانى در آسمان ها هستند که شفاعتشان به هيچ وجه کارساز نيست، مگر بعد از آن که خدا براى هر که بخواهد و راضى باشد اجازه دهد. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |