| سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 445 |
|
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) |
| آيا [توجّه نکرده و] نديده اند که ما از آنچه به دست خود ساخته ايم براى آنان دام هايى (شتر، گاو و گوسفند) آفريده ايم که آنها مالکشان اند؟ (71) |
| وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) |
| و آنها را برايشان رام کرده ايم که بعضى از آنها مرکب آنان است و بعضى از آنها را مى خورند. (72) |
| وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) |
| و در آنها برايشان سودهايى است [از قبيل پشم و کرک] و نوشيدنى هايى [از قبيل شير] پس آيا شکر نمى کنند؟ (73) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) |
| و غيرخدا معبودهايى اختيار کرده اند تا شايد [به وسيله آنها] يارى شوند. (74) |
| لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) |
| در حالى که [معبودها] توان يارى کردن آنان را ندارند و آنان (مشرکان) براى آنها سپاهى احضار شده اند. (75) |
| فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) |
| پس سخنان [ناحقّ] آنان تو را غمگين نکند، همانا ما آنچه را پنهان مى دارند و آنچه را آشکار مى کنند مى دانيم. (76) |
| أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) |
| آيا انسان [فکر نکرده و] نديده است که ما او را از نطفه اى [بى مقدار] آفريده ايم، پس اينک او جدالگرى نمايان است؟ (77) |
| وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) |
| و براى ما مَثَلى زد و آفرينش خود را فراموش کرد گفت: چه کسى اين استخوان ها را در حالى که پوسيده اند زنده مى کند؟! (78) |
| قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) |
| بگو: همان کسى که نخستين بار آنها را پديد آورد، زنده شان مى کند و او به هر آفرينشى کاملاً دانا است. (79) |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) |
| همان کسى که براى شما از درخت سبز [مرخ و عفار] آتش زنه اى قرار داد که اينک شما از آن [آتش ]مى افروزيد. (80) |
| أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) |
| آيا [خدا ناتوان است و] آن کسى که آسمان ها و زمين را آفريده قادر نيست که مثل آنان را خلق کند؟ چرا و او است آفريدگار بسيار دانا. (81) |
| إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) |
| وقتى که [ايجاد] چيزى را اراده کند کار او فقط اين است که به آن بگويد: باش پس بى درنگ موجود مى شود. (82) |
| فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) |
| پس منزّه است آن کسى که حاکميّت بر هر چيزى تنها به دست او است و فقط به سوى او بازگردانده مى شويد. (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |