| سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 445 |
|
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) |
| آيا انسان ها براى پى بردن به يکتايى خدا و ربوبيت او در جهان هستى نينديشيده و ندانسته اند که ما دام هايى را که دست هايمان آنها را ساخته و در خلقتشان شريکى نداشته ايم براى آنان آفريده و در اختيارشان نهاده ايم و اينک آنان مالک آنها هستند ؟ ! (71) |
| وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) |
| و دام ها را مسخّر آنان کرديم ، پس از آنهاست وسيله سوارى آنان و از گوشت آنها مى خورند . (72) |
| وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) |
| و براى آنان در آن دام ها سودها و نوشيدنى هاست; پس چرا به سپاسِ اين نعمت ها خدا را پرستش نمى کنند ؟ (73) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) |
| دلايل توحيد آشکار است ، ولى مشرکان به جاى خدا معبودانى چون بتان ، شياطين و سران ستمگر را به خداوندگارى برگزيده و به پرستش آنها پرداخته اند ، به اين اميد که از سوى آنها يارى شوند . (74) |
| لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) |
| آنها نمى توانند پرستشگران خود را يارى کنند و مشرکان سپاه معبودان خود و دنباله رو آنهايند و در قيامت همراه معبودانشان براى کيفر احضار خواهند شد . (75) |
| فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) |
| با روشن شدن اين حقيقت که مشرکان دل به يارى ناتوانان بسته اند و در قيامت کيفر خواهند ديد ، نبايد گفتار کفرآلودشان تو را غمگين کند . آنان نمى توانند بر ما غلبه کنند ، زيرا ما آنچه را که از گفته ها پنهان مى دارند و آنچه را آشکار مى سازند مى دانيم . (76) |
| أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) |
| آيا انسان به روشنى ندانسته است که ما او را از نطفه اى ناچيز آفريديم پس ناگهان او ستيزه گرى شده است که آشکارا با ما به کشمکش مى پردازد ؟ ! (77) |
| وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) |
| او از آن روى که آفرينش خود را فراموش کرده بود ، استخوان هاى پوسيده را براى ما مَثَل آورد ، تا ناممکن بودن رستاخيز را به اثبات رساند . گفت : چه کسى اين استخوان ها را در حالى که پوسيده اند ، حياتى دوباره خواهد بخشيد ؟ ! (78) |
| قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) |
| اى پيامبر ، در پاسخ او بگو : همان توانمندى که نخستين بار آن استخوان ها را پديد آورد ، آنها را زنده مى کند . او به هر آفريده اى بسى داناست . ويژگى هاى همه خلايق را چه پيش از مرگشان و چه پس از مرگشان مى داند ، پس زنده کردن مردگان براى او سهل است . (79) |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) |
| همان توانمندى که براى شما از درخت سبز ( مَرْخ و عَفار ) که تروتازه است آتشى پديدار کرد که شما بى درنگ از آن ، آتش مى افروزيد . (80) |
| أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) |
| آيا آن کسى که آسمان ها و زمين را آفريده است توانا نيست که با آفرينش دوباره انسان ها همانندشان را بيافريند ؟ ! چرا ، تواناست و اوست آفريننده اى که همواره مى آفريند و به همه خلايق داناست . (81) |
| إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) |
| وقتى ايجاد چيزى را بخواهد ، کارش جز اين نيست که به آن مى گويد : باش . پس آن موجود مى شود . (82) |
| فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) |
| پس ، از ناتوانى منزّه بدان آن کسى را که هستى هر چيزى به دست اوست و همگان به سوى او بازگردانده مى شويد . (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |