| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 178 |
|
| إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) |
| [ياد کنيد ]وقتى را که به درگاه پروردگار خود استغاثه مى کرديد پس دعاى شما را مستجاب کرد [و به شما وعده داد ]که من به وسيله هزار فرشته که پشت سر هم خواهند بود به شما کمک خواهم کرد. (9) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10) |
| و خدا اين [وعده ]را قرار نداد جز براى بشارت دادن [به شما ]و براى اينکه قلب هاى شما به سبب آن آرامش يابد. و نصرت جز از نزد خدا نيست. همانا خدا عزّتمند و حکيم است. (10) |
| إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ (11) |
| [ياد کنيد ]وقتى را که خدا شما را با آن خواب سبک پوشش مى داد تا از جانب او [برايتان]آرامش باشد، و از آسمان آبى بر شما نازل مى کرد تا شما را به وسيله آن پاکيزه کند، و پليدى شيطان را از شما بزدايد، و براى اينکه قلب هايتان را محکم کند و قدم هايتان را به وسيله آن استوار سازد. (11) |
| إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ (12) |
| [ياد کن ]وقتى را که پروردگارت به فرشتگان وحى مى کرد که من با شما هستم، پس مؤمنان را استوار داريد [و از قول من به آنان بگوييد: ]به زودى در دل کافران وحشت مى افکنم، پس بالاى گردن ها (سرها)يشان را بزنيد، و دست و پاى آنان را قطع کنيد. (12) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَنْ يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (13) |
| اين بدان سبب بود که آنان با خدا و رسول او مخالفت کردند، و هر کس با خدا و رسولش مخالفت کند [چنين عقوبتى دارد ]همانا خدا سخت عقوبت است. (13) |
| ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (14) |
| اين است [عقوبت دنيا]، پس آن را بچشيد و [بدانيد که ]براى کافران عذاب آتش [نيز ]خواهد بود. (14) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ (15) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! هر گاه با تهاجم کافران روبرو شديد، به آنان پشت نکنيد. (15) |
| وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (16) |
| و هر کس در آن وقت به آنان پشت کند قطعاً با خشمى از خدا بازگشته و جايگاهش جهنّم است و چه بد بازگشتگاهى است! مگر کسى که [پشت کردنش ]به منظور کنار رفتن براى حمله مجدّد باشد و يا بخواهد در کنار گروهى [از همرزبانش ]جاى گيرد. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |