| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 178 |
|
| إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) |
| (به خاطر بياوريد) زماني را (که از شدت ناراحتي در ميدان بدر،) از پروردگارتان کمک ميخواستيد، و او خواسته شما را پذيرفت (و گفت): من شما را با يکهزار از فرشتگان، که پشت سر هم فرود مي آيند، ياري ميکنم. (9) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10) |
| ولي خداوند، اين را تنها براي شادي و اطمينان قلب شما قرار داد، وگرنه، پيروزي جز از طرف خدا نيست، خداوند توانا و حکيم است! (10) |
| إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ (11) |
| و (ياد آوريد) هنگامي را که خواب سبکي که مايه آرامش از سوي خدا بود، شما را فراگرفت، و آبي از آسمان برايتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند، و پليدي شيطان را از شما دور سازد، و دلهايتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد! (11) |
| إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ (12) |
| و (به ياد آر) موقعي را که پروردگارت به فرشتگان وحي کرد: (من با شما هستم، کساني را که ايمان آورده اند، ثابت قدم داريد! بزودي در دلهاي کافران ترس و وحشت ميافکنم، ضربه ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهاي دشمنان) فرود آريد! و همه انگشتانشان را قطع کنيد! (12) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَنْ يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (13) |
| اين بخاطر آن است که آنها با خدا و پيامبرش (ص) دشمني ورزيدند، و هر کس با خدا و پيامبرش دشمني کند، (کيفر شديدي ميبيند،) و خداوند شديد العقاب است! (13) |
| ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (14) |
| اين (مجازات دنيا) را بچشيد! و براي کافران، مجازات آتش (در جهان ديگر) خواهد بود! (14) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ (15) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! هنگامي که با انبوه کافران در ميدان نبرد روبهرو شويد، به آنها پشت نکنيد (و فرار ننماييد)! (15) |
| وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (16) |
| و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند -مگر آنکه هدفش کناره گيري از ميدان براي حمله مجدد، و يا به قصد پيوستن به گروهي (از مجاهدان) بوده باشد- (چنين کسي) به غضب خدا گرفتار خواهد شد، و جايگاه او جهنم، و چه بد جايگاهي است! (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |