| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 89 |
|
| وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا (66) |
| و اگر بر آنان مقرر مى‌کرديم که تن به کشتن دهيد، يا از خانه‌هاى خود به در آييد، جز اندکى از ايشان آن را به کار نمى‌بستند؛ و اگر آنان آنچه را بدان پند داده مى‌شوند به کار مى‌بستند، قطعاً برايشان بهتر و در ثبات قدم ايشان مؤثرتر بود؛ (66) |
| وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا (67) |
| و در آن صورت، [ما هم] از نزد خويش، يقيناً پاداشى بزرگ به آنان مى‌داديم؛ (67) |
| وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (68) |
| و قطعاً آنان را به راهى راست هدايت مى‌کرديم. (68) |
| وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا (69) |
| و کسانى که از خدا و پيامبر اطاعت کنند، در زمره کسانى خواهند بود که خدا ايشان را گرامى داشته [يعنى] با پيامبران و راستان و شهيدان و شايستگانند و آنان چه نيکو همدمانند. (69) |
| ذَٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِيمًا (70) |
| اين تفضّل از جانب خداست، و خدا بس داناست. (70) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا (71) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، [در برابر دشمن] آماده باشيد [=اسلحه خود را برگيريد] و گروه گروه [به جهاد] بيرون رويد يا به طور جمعى روانه شويد. (71) |
| وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا (72) |
| و قطعاً از ميان شما کسى است که کندى به خرج دهد؛ پس اگر آسيبى به شما رسد گويد: «راستى خدا بر من نعمت بخشيد که با آنان حاضر نبودم.» (72) |
| وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا (73) |
| و اگر غنيمتى از خدا به شما برسد -چنانکه گويى ميان شما و ميان او [رابطه] دوستى نبوده- خواهد گفت: «کاش من با آنان بودم و به نواى بزرگى مى‌رسيدم.» (73) |
| ۞ فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (74) |
| پس، بايد کسانى که زندگى دنيا را به آخرت سودا مى‌کنند در راه خدا بجنگند؛ و هر کس در راه خدا بجنگد و کشته يا پيروز شود، به زودى پاداشى بزرگ به او خواهيم داد. (74) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |