| | سوره 82 | سوره مبارکه الانفطار | صفحه 587 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1) | 
| آنگاه که آسمان زهم بشکافد، (1) | 
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2) | 
| و آنگاه که اختران پراکنده شوند، (2) | 
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) | 
| و آنگاه که درياها از جا برکنده گردند، (3) | 
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) | 
| و آنگاه که گورها زير و زبر شوند، (4) | 
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) | 
| هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند. (5) | 
| يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) | 
| اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟ (6) | 
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) | 
| همان کس که تو را آفريد، و [اندام] تو را درست کرد، و [آنگاه] تو را سامان بخشيد. (7) | 
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) | 
| و به هر صورتى که خواست، تو را ترکيب کرد. (8) | 
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) | 
| با اين همه، شما منکر [روز] جزاييد. (9) | 
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) | 
| و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند: (10) | 
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) | 
| [فرشتگان] بزرگوارى که نويسندگان [اعمال شما] هستند؛ (11) | 
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) | 
| آنچه را مىکنيد، مىدانند. (12) | 
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) | 
| قطعاً نيکان به بهشت اندرند. (13) | 
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) | 
| و بىشک، بدکاران در دوزخند. (14) | 
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) | 
| روز جزا در آنجا درآيند، (15) | 
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) | 
| و از آن [عذاب] دور نخواهند بود. (16) | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) | 
| و تو چه دانى که چيست روز جزا؟ (17) | 
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) | 
| باز چه دانى که چيست روز جزا؟ (18) | 
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19) | 
| روزى که کسى براى کسى هيچ اختيارى ندارد؛ و در آن روز، فرمان از آنِ خداست. (19) | 
| | سوره 83 | سوره مبارکه المطففين |  | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ (1) | 
| واى بر کمفروشان، (1) | 
| الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) | 
| که چون از مردم پيمانه ستانند، تمام ستانند؛ (2) | 
| وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3) | 
| و چون براى آنان پيمانه يا وزن کنند، به ايشان کم دهند. (3) | 
| أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ (4) | 
| مگر آنان گمان نمىدارند که برانگيخته خواهند شد؟ (4) | 
| لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5) | 
| [در] روزى بزرگ: (5) | 
| يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6) | 
| روزى که مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند. (6) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |