| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 544 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، هرگاه با پيامبر [خدا] گفتگوى محرمانه مى‌کنيد، پيش از گفتگوى محرمانه خود صدقه‌اى تقديم بداريد. اين [کار] براى شما بهتر و پاکيزه‌تر است؛ و اگر چيزى نيافتيد بدانيد که خدا آمرزنده مهربان است. (12) |
| أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (13) |
| آيا ترسيديد که پيش از گفتگوى محرمانه خود صدقه‌هايى تقديم داريد؟ و چون نکرديد و خدا [هم] بر شما بخشود، پس نماز را برپا داريد و زکات را بدهيد و از خدا و پيامبر او فرمان بريد، و خدا به آنچه مى‌کنيد آگاه است. (13) |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (14) |
| آيا نديده‌اى کسانى را که قومى را که مورد خشم خدايند به دوستى گرفته‌اند؟ آنها نه از شمايند و نه از ايشان، و به دروغ سوگند ياد مى‌کنند و خودشان [هم] مى‌دانند. (14) |
| أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (15) |
| خدا براى آنان عذابى سخت آماده کرده است. راستى که چه بد مى‌کردند. (15) |
| اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (16) |
| سوگندهاى خود را [چون] سپرى قرار داده بودند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند و [در نتيجه] براى آنان عذابى خفت‌آور است. (16) |
| لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (17) |
| در برابر خداوند نه از اموالشان و نه از اولادشان هرگز کارى ساخته نيست. آنها دوزخى‌اند [و] در آن جاودانه [مى‌مانند]. (17) |
| يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ ۖ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (18) |
| روزى که خدا همه آنان را برمى‌انگيزد، همان‌گونه که براى شما سوگند ياد مى‌کردند براى او [نيز] سوگند ياد مى‌کنند و چنان پندارند که حق به جانب آنهاست. آگاه باش که آنان همان دروغگويانند. (18) |
| اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (19) |
| شيطان بر آنان چيره شده و خدا را از يادشان برده است؛ آنان حزب شيطانند. آگاه باش که حزب شيطان همان زيانکارانند. (19) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ (20) |
| در حقيقت، کسانى که با خدا و پيامبر او به دشمنى برمى‌خيزند، آنان در [زمره] زبونان خواهند بود. (20) |
| كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (21) |
| خدا مقرّر کرده است که: «حتماً من و فرستادگانم چيره خواهيم گرديد.» آرى، خدا نيرومند شکست‌ناپذير است. (21) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |