| سوره 58 | سوره مبارکه المجادلة | صفحه 544 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
| اي مؤمنان! زماني که مي خواهيد با پيامبر گفتگوي محرمانه کنيد، پيش از گفتگوي محرمانه خود صدقه دهيد، اين براي شما بهتر و پاکيزه تر است، و اگر چيزي براي صدقه نيافتيد [اجازه داريد محرمانه گفتگو کنيد] زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (12) |
| أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (13) |
| آيا ترسيديد از اينکه پيش از گفتگوي محرمانه خود صدقاتي بپردازيد؟ پس چون نپرداختيد و خدا هم توبه شما را پذيرفت، پس نماز را برپا داريد و زکات بدهيد و از خدا و پيامبرش اطاعت کنيد، و خدا به اعمالي که انجام مي دهيد، آگاه است. (13) |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (14) |
| آيا به کساني که قوم مورد خشم خدا را به دوستي گرفتند، ننگريستي؟ اينان نه از شمايند و نه از آنان، و به دروغ سوگند مي خورند [که از شمايند] و خود آگاهند [که دروغ مي گويند.] (14) |
| أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (15) |
| خدا براي آنان عذاب سختي آماده کرده است؛ زيرا آنچه را که همواره انجام مي دادند، بسيار بد است. (15) |
| اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (16) |
| آنان سوگندهايشان را [براي تبرئه خود از خيانت به پيامبر و مؤمنان] سپر قرار داده اند، در نتيجه [مردم را] از راه خدا بازداشتند پس براي آنان عذابي خوارکننده است. (16) |
| لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (17) |
| هرگز اموال و اولادشان چيزي از عذاب خدا را از آنان دفع نمي کند، آنان اهل آتش اند و در آن جاودانه اند. (17) |
| يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ ۖ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (18) |
| روزي که خدا همه آنان را برمي انگيزد، پس همان گونه که براي شما سوگند دروغ مي خوردند، براي خدا هم سوگند دروغ مي خورند، و گمان مي کنند که با سوگند دروغ مي توانند در عرصه محشر، سودي را براي خود جلب کنند و زياني را از خويش بگردانند، آگاه باش که آنان همان دورغگويانند! (18) |
| اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (19) |
| شيطان بر آنان چيره و مسلط شده و ياد خدا را از خاطرشان برده است، آنان حزب شيطانند، آگاه باش که حزب شيطان يقيناً همان زيان کارانند! (19) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ (20) |
| بي ترديد کساني که با خدا و پيامبرش دشمني و مخالفت مي کنند، در زمره خوارترينان هستند. (20) |
| كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (21) |
| خدا لازم و مقرّر کرده است که بي ترديد من و پيامبرانم پيروزيم. همانا خدا نيرومند و تواناي شکست ناپذير است. (21) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |