| سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 534 |
|
| فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68) |
| در آن دو، ميوه و خرما و انار است. (68) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (69) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (69) |
| فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (70) |
| در آنجا [زنانى] نکوخوى و نکورويند. (70) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (71) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (71) |
| حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (72) |
| حورانى پرده‌نشين در [دل] خيمه‌ها. (72) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (73) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (73) |
| لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (74) |
| دست هيچ انس و جنى پيش از ايشان به آنها نرسيده است. (74) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (75) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (75) |
| مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (76) |
| بر بالش سبز و فرش نيکو تکيه زده‌اند. (76) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (77) |
| پس کدام يک از نعمتهاى پروردگارتان را منکريد؟ (77) |
| تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (78) |
| خجسته باد نام پروردگار شکوهمند و بزرگوارت، (78) |
| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1) |
| آن واقعه چون وقوع يابد، (1) |
| لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2) |
| [که] در وقوع آن دروغى نيست: (2) |
| خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3) |
| پست‌کننده [و] بالابرنده است. (3) |
| إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4) |
| چون زمين با تکان [سختى] لرزانده شود، (4) |
| وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5) |
| و کوهها [جمله] ريزه ريزه شوند، (5) |
| فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (6) |
| و غبارى پراکنده گردند، (6) |
| وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7) |
| و شما سه دسته شويد: (7) |
| فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8) |
| ياران دست راست، کدامند ياران دست راست؟ (8) |
| وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9) |
| و ياران چپ؛ کدامند ياران چپ؟ (9) |
| وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10) |
| و سبقت‌گيرندگان مقدمند؛ (10) |
| أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11) |
| آنانند همان مقربان [خدا]، (11) |
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12) |
| در باغستانهاى پر نعمت. (12) |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (13) |
| گروهى از پيشينيان، (13) |
| وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ (14) |
| و اندکى از متأخران. (14) |
| عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15) |
| بر تختهايى جواهرنشان، (15) |
| مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16) |
| که روبروى هم بر آنها تکيه داده‌اند. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |