| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 498 |
|
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40) |
| در حقيقت، روز «جدا سازى» موعد همه آنهاست. (40) |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (41) |
| همان روزى که هيچ دوستى از هيچ دوستى نمى‌تواند حمايتى کند، و آنان يارى نمى‌شوند، (41) |
| إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) |
| مگر کسى را که خدا رحمت کرده است، زيرا که اوست همان ارجمند مهربان. (42) |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43) |
| آرى! درخت زقوم، (43) |
| طَعَامُ الْأَثِيمِ (44) |
| خوراک گناه پيشه است. (44) |
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45) |
| چون مس گداخته در شکمها مى‌گدازد؛ (45) |
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) |
| همانند جوشش آب جوشان. (46) |
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47) |
| او را بگيريد و به ميان دوزخش بکشانيد، (47) |
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48) |
| آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد. (48) |
| ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) |
| بچش که تو همان ارجمند بزرگوارى! (49) |
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (50) |
| اين است همان چيزى که در باره آن ترديد مى‌کرديد. (50) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51) |
| به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند]، (51) |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52) |
| در بوستانها و کنار چشمه‌سارها. (52) |
| يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ (53) |
| پرنيان نازک و ديباى ستبر مى‌پوشند [و] برابر هم نشسته‌اند. (53) |
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (54) |
| [آرى،] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت‌چشم همسر مى‌گردانيم. (54) |
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55) |
| در آنجا هر ميوه‌اى را [که بخواهند] آسوده خاطر مى‌طلبند. (55) |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56) |
| در آنجا جز مرگ نخستين، مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد. (56) |
| فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57) |
| [اين] بخششى است از جانب پروردگار تو. اين است همان کاميابى بزرگ. (57) |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58) |
| در حقيقت، [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانيديم، اميد که پند پذيرند. (58) |
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (59) |
| پس مراقب باش، زيرا که آنان هم مراقبند. (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |