| سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 365 |
|
| وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (56) |
| و تو را جز بشارتگر و بيم‌دهنده نفرستاديم. (56) |
| قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (57) |
| بگو: «بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمى‌کنم، جز اينکه هر کس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش] گيرد.» (57) |
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ ۚ وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا (58) |
| و بر آن زنده که نمى‌ميرد توکل کن و به ستايش او تسبيح گوى؛ و همين بس که او به گناهان بندگانش آگاه است. (58) |
| الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا (59) |
| همان کسى که آسمانها و زمين، و آنچه را که ميان آن دو است، در شش روز آفريد. آنگاه بر عرش استيلا يافت. رحمتگر عام [اوست]. در باره وى از خبره‌اى بپرس [که مى‌داند]. (59) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَٰنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا ۩ (60) |
| و چون به آنان گفته شود: «[خداى] رحمان را سجده کنيد»، مى‌گويند: «رحمان چيست؟ آيا براى چيزى که ما را [بدان] فرمان مى‌دهى سجده کنيم؟» و بر رميدنشان مى‌افزايد. (60) |
| تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِيرًا (61) |
| [فرخنده و] بزرگوار است آن کسى که در آسمان برجهايى نهاد، و در آن، چراغ و ماهى نوربخش قرار داد. (61) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا (62) |
| و اوست کسى که براى هر کس که بخواهد عبرت گيرد يا بخواهد سپاسگزارى نمايد، شب و روز را جانشين يکديگر گردانيد. (62) |
| وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (63) |
| و بندگان خداى رحمان کسانى‌اند که روى زمين به نرمى گام برمى‌دارند؛ و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى‌دهند. (63) |
| وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا (64) |
| و آنانند که در حال سجده يا ايستاده، شب را به روز مى‌آورند. (64) |
| وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا (65) |
| و کسانى‌اند که مى‌گويند: «پروردگارا، عذاب جهنم را از ما بازگردان که عذابش سخت و دايمى است. (65) |
| إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (66) |
| و در حقيقت، آن بد قرارگاه و جايگاهى است. (66) |
| وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا (67) |
| و کسانى‌اند که چون انفاق کنند، نه ولخرجى مى‌کنند و نه تنگ مى‌گيرند، و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى‌گزينند. (67) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |